Αλλη μια φρίκη στον Περιφερειακό χτες βράδυ


Το κράνος σώζει ζωές 
Ο φίλος Dimitris Brouzos, μας έστειλε το παρακάτω συγκλονιστικό κείμενο και τις φωτογραφίες που το συνοδεύουν :
"Δυστυχώς, λόγω της διαρκής κίνησης μου στο δρόμο, έχω γίνει μάρτυρας δεκάδων τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων. Τα ξημερώματα του Σαββάτου, περίπου στις 3 π.μ., συνέβη για μια ακόμη φορά.
 Μια μοτοσυκλέτα μικρού κυβισμού που οδηγούσε μια νεαρή κοπέλα, κινούμενη στον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης, στο ύψος του Αγίου Παύλου, καθώς φαίνεται ολίσθησε και σύρθηκε για αρκετά μέτρα, με αποτέλεσμα η κοπέλα να πέσει και να συρθεί μαζί της.
 Αμέσως τα δύο τρία διερχόμενα αυτοκίνητα σταματήσαμε για να δούμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε ευελπιστώντας ότι φορούσε κράνος και δεν έχει χτυπήσει. 
Όπως για άλλη μια φορά αποδείχθηκε, το κράνος σώζει ζωές αλλά και πως επίσης αγνοούμε τις βασικές ενέργειες που πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση ατυχήματος όπως, να εξασφαλίσουμε με κατάλληλη σήμανση (τρίγωνα, φακούς) την ασφάλεια του τόπου του ατυχήματος και την δικιά μας και αμέσως μετά να καλέσουμε πρώτα το ΕΚΑΒ και έπειτα την αστυνομία.

Επ' ουδενί δεν μετακινούμε θύματα ή οχήματα εκτός αν συντρέχει σοβαρός λόγος ασφαλείας,όπως π.χ πυρκαγιά, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αφαιρούμε το κράνος του δικυκλιστής, όσο επίμονα και αν μας το ζητάει αν έχει τις αισθήσεις του. Υπάρχουν και άλλα ακόμη που διδάσκονται σε σεμινάρια πρώτων βοηθειών που 9 στους 10 μας, αγνοούμε.
Ευτυχώς η κοπέλα φορούσε κράνος, που από ότι φαίνεται της έσωσε την ζωή, καθώς σερνόταν στην άσφαλτο για 20 με 30 μέτρα, και το οποίο αφαίρεσαν οι διασώστες του ΕΚΑΒ οι οποίοι έφτασαν αρκετά γρήγορα, άσχετα αν εμάς μας φάνηκε αιώνας,έχοντας μπροστά μας έναν άνθρωπο που σφαδάζει από τους πόνους. 
Αλήθεια πόσοι από μας έχουμε οργανωμένο φαρμακείο στο αυτοκίνητο μας; Πόσοι μέσα σε αυτό έχουμε ένα ζευγάρι γάντια μιας χρήσης, έτσι ώστε να ακουμπήσουμε με ασφάλεια (και δική μας και του θύματος) έναν συνάνθρωπο που αιμορραγεί; Πόσοι έχουμε άμεσα προσβάσιμο, έναν καλό λειτουργικό πυροσβεστήρα;
Μήπως τα ελέγχουμε κάθε δυο χρόνια, μόνο και μόνο για να περάσουμε ΚΤΕΟ; Και τελικά πόσοι ξέρουμε πραγματικές ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ έτσι ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε έναν συνάνθρωπο μας ή ακόμη και το ίδιο μας το παιδί μέσα στο σπίτι; Για σκεφτείτε...."






ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Νεότερη Παλαιότερη