Ο πρωθυπουργός ψάχνει επενδυτές. Ει δυνατόν επενδυτές που δεν έχουν αυτοσκοπό το κέρδος, όπως μας εξήγησε στην διάρκεια της επίσκεψής του στην Appivita.
Ίσως να έχει στο νου του την δημόσια επιχείρηση της Λάρκο... Τη μοναδική επιχείρηση στην Ευρώπη -εξ όσων γνωρίζω- που παράγει ένα προϊόν, σε τιμή υψηλότερη από την τιμή πώλησης. Είναι δυνατόν; Στην Ελλάδα φυσικά.
Αφού δεν έχουμε αυτοσκοπό το κέρδος... Και ποιος πληρώνει τη χασούρα; Εμείς φυσικά... Εξηγούμαι.
Η δημόσια Λάρκο, παράγει σιδηρονικέλιο. Ο τόνος κοστίζει στην επιχείρηση 13.800 ευρώ. Την ίδια στιγμή, η χρηματιστηριακή τιμή του προϊόντος είναι στα 9.700 ευρώ. Παράλογο; Φυσικά. Όχι όμως στην Ελλάδα... Και πως δεν έχει κλείσει ακόμα η επιχείρηση; Πολύ απλά δεν πληρώνει τους λογαριασμούς. Και κυρίως δεν πληρώνει τη ΔΕΗ. Και έτσι το χρέος της Λάρκο στην άλλη δημόσια επιχείρηση, στη ΔΕΗ, έχει φθάσει αισίως στα 240 εκατομμύρια ευρώ. Και ποιος πληρώνει το κόστος είπαμε; Εμείς φυσικά...
Να ήταν μόνο αυτά τα παράλογα. Ενώ η δημόσια επιχείρηση παράγει ακριβά και πουλάει φθηνά, δηλαδή "μπαίνει μέσα" να το πούμε απλά, παραμένει σε ισχύ ρύθμιση απο το παρελθόν (από την εποχή του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ), που δίνει μπόνους στους εργαζόμενους όσο αυξάνουν την παραγωγή. Δηλαδή και παράγει μη ανταγωνιστικό προϊόν, και αυξάνει την παραγωγή. Για να "μπαίνει μέσα" ακόμα παραπάνω; Όχι για να παίρνουν πριμ οι εργαζόμενοι. (Και όχι μόνο οι εργάτες στην παραγωγή ε! Ακόμα και εκείνοι που εργάζονται στο λογιστήριο. Ακόμα και οι οδηγοί...).
Τι θα έκανε ένας νορμαλ επενδυτής και όχι ένας "πρωτοτυπικός επενδυτης" που δεν σκέφτεται το κέρδος (και υπάρχει μόνο στο μυαλό του Αλ. Τσίπρα); Θα έκανε επένδυση στον μηχανολογικό εξοπλισμό του εργοστασίου ώστε να μειώσει το κόστος παραγωγής. Αλλα αυτά γίνονται αλλού και όχι στο ελληνικό δημόσιο... Άλλη ιδέα; Θα μείωνε το προσωπικό. Στη Λάρκο εργάζονται 1.300 μόνιμοι, συν οι εργολάβοι, ενώ ένα πρώτο business plan που εκπονήθηκε προβλέπει ότι "η δουλειά βγαίνει" και με 700 εργαζόμενους. Απολύθηκε κανείς; Όχι φυσικά... Εδώ είναι δημόσιο. Όχι μόνο δεν απολύθηκε κανείς αλλά η επιχείρηση συνεχίζει να προσφέρει δωρεάν κατοικίες στους εργαζόμενους (ακόμα και σε συνταξιούχους..) ενώ τους πληρώνει και τον λογαριασμό του ρεύματος. Παράλογο; Όχι στην Ελλάδα.
Άλλη ιδέα; Ένας νορμάλ επενδυτής θα μείωνε τους μισθούς. Ναι, ένας νορμάλ επενδυτής. Όχι το ελληνικό δημόσιο. Στους 1.300 εργαζόμενους της Λάρκο δεν υπήρξε από την αρχή της κρίσης καμία μείωση μισθών, έως το 2015 που υπήρξαν οι πρώτες περικοπές. Και όχι μόνο δεν υπήρξαν μειώσεις μισθών όπως σε όλες τις άλλες επιχειρήσεις, αλλά η Λαρκο συνεχίζει να δίνει και επίδομα γαλοπούλας και επίδομα αρνιού, ενώ πληρώνει και ένα γενναίο ιδιωτικό ασφαλιστικό προγράμμα υπέρ των εργαζομένων. Παράλογο; Όχι στην Ελλάδα.
Την ιδια στιγμή το εργοστάσιο είναι προσημειωμένο στην Εθνική, η εταιρεία δεν διαθέτει περιβαλλοντικές μελέτες για την εξορυκτική της δραστηριότητα, ούτε έχει την ιδιοκτησία των ορυχείων που εκμεταλεύεται, ενώ δημιουργεί πολλά ερωτηματικά η πόντιση των ανενεργών υλικών του εργοστασίου στον Ευβοϊκό. Χάος. Χάος ελληνικό, με τη βούλα του ελληνικού δημοσίου.
Και τι κάνει η διοίκηση; Η σημερινή διοίκηση, επιλογής των κ. Δραγασάκη και Σταθάκη, κάνει ό,τι ακριβώς έκαναν και οι παλαιες διοικήσεις, επιλογή των τότε υπουργών Οικονομικών και Βιομηχανίας (επί ΝΔ και επί ΠΑΣΟΚ). Απλά βλέπει τα τρένα να περνούν. Τον χρόνο να περνά. Έως ότου βρεθεί κάποιος δανειστής και μας βάλει το μαχαίρι στο λαιμό και μας αναγκάσει να βρούμε λύση. Ώστε να πάψουν οι πολλοί να πληρώνουν τους λίγους.
Και αυτή η νοοτροπία διοικούντων και εργαζομένων στη Λάρκο, νοοτροπία που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, νοοτροπία που υπάρχει και σε πολλές, αν όχι όλες τις άλλες επιχειρήσεις του δημοσίου, δεν αλλάζει με τις εκλογές. Δεν φταίει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ (που ακολουθεί την πεπατημένη των παλαιότερων διοικήσεων). Φταίνε και τα μυαλά μας.