Συγκεκριμένα, ο αριθμός των διαγνωσμένων και επιβεβαιωμένων εργαστηριακά περιστατικών ιλαράς στην Ελλάδα που δηλώθηκαν στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) από τον περασμένο Μάιο έως και σήμερα, αγγίζει πλέον τα 150, εκ των οποίων τα 50 φαίνεται να έχουν καταγραφεί το τελευταίο 15νθήμερο.
Και όλα αυτά ενώ την τριετία 2014-2016 είχαν καταγραφεί στη χώρα μόλις δύο περιστατικά.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Μικροβιολογίας και διευθυντή του Εργαστηρίου Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αθανάσιο Τσακρή τα αυξημένα περιστατικά της ιλαράς θα πρέπει να κινητοποιήσουν όχι μόνο τους γονείς αλλά και την πολιτεία.
Όπως δήλωσε ο ίδιος στην «Καθημερινή» τα μέτρα θα πρέπει να ληφθούν τώρα με τους γονείς να πρέπει να κινητοποιηθούν άμεσα και να εμβολιάσουν έγκαιρα και πλήρως (και με τις δύο δόσεις) τα παιδιά τους. Όπως εξηγεί ο κ. Τσακρής η πρώτη δόση του εμβολίου γίνεται μετά τους δώδεκα μήνες ηλικίας του παιδιού και έπειτα από τέσσερις εβδομάδες ακολουθείη δεύτερη. Όπως τονίζει μάλιστα η δεύτερη δόση χαρακτηρίζεται ως απαραίτητη καθώς ενισχύει το ανοσολογικό προφίλ έναντι της ιλαράς, παρέχοντας κάλυψη που αγγίζει το 100%.
Όσο για την πολιτεία, εκείνη από την πλευρά της θα πρέπει να εντατικοποιήσει τα προγράμματα εμβολιασμού σε ομάδες πληθυσμού με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη, όπως είναι οι Ρομά.
Ιλαρά: Αίτια, συμπτώματα και αντιμετώπιση
Η ιλαρά, αν και σπάνια στις μέρες μας, είναι μια πολύ μεταδοτική λοίμωξη που προκαλεί εξανθήματα σε όλο το σώμα.
Το εμβόλιο της ιλαράς προστατεύει πλήρως ενάντια στην ασθένεια. Το εμβόλιο αυτό είναι μέρος του εμβολίου MMR (ιλαρά, παρωτίτιδα και ερυθρά) και MMRV (ιλαρά, παρωτίτιδα, ερυθρά και ανεμοβλογιά).
Τι προκαλεί την ιλαρά
Η ιλαρά προκαλείται από έναν ιό. Εξαπλώνεται όταν ένα μολυσμένο άτομο βήχει, φτερνίζεται, ή μοιράζεται το πιρούνι και το ποτήρι που τρώει και πίνει με άλλα άτομα. Ο ιός της ιλαράς μπορεί να ταξιδέψει και μέσω του αέρα. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να κολλήσετε ιλαρά, αν είστε κοντά σε κάποιον που έχει τον ιό, ακόμη και αν το πρόσωπο αυτό δεν βήξει ή φτερνιστεί απευθείας σε εσάς.
Μπορείτε να μεταδώσετε τον ιό σε άλλους ανθρώπους από 4 ημέρες πριν εμφανιστούν εξανθήματα μέχρι και 4 ημέρες αφότου εμφανιστούν. Ο ιός είναι πιο εύκολο να μεταδοθεί στις πρώτες μέρες που κάποιο άρρωστο αρρωστήσει από αυτόν.
Αν έχετε περάσει την ιλαρά, τότε δεν μπορείτε να νοσήσετε και πάλι από αυτή. Οι περισσότεροι άνθρωποι που γεννήθηκαν πριν από το 1957 είχαν ιλαρά.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Τα πρώτα συμπτώματα της ιλαράς είναι σαν ένα έντονο κρυολόγημα με υψηλό πυρετό, καταρροή, φτέρνισμα, πονόλαιμο και βήχα. Οι λεμφαδένες στον λαιμό σας μπορεί να πρηστούν. Μπορεί επίσης να αισθάνεστε πολύ κουρασμένοι, να έχετε διάρροια και τα μάτια σας να είναι κόκκινα και να πονούν. Καθώς αυτά τα συμπτώματα υποχωρούν, εμφανίζονται κόκκινες κηλίδες μέσα στο στόμα σας και στην συνέχεια πολλά εξανθήματα σε όλο το σώμα σας.
Η ιλαρά χρειάζεται περίπου από 7 έως 18 ημέρες για να δείτε τα πρώτα συμπτώματα, αφότου έχετε κολλήσει τον ιό από κάποιον που έχει ιλαρά. Αυτό ονομάζεται περίοδος επώασης.
Αντιμετώπιση
Η ιλαρά χρειάζεται κατ' οίκον φροντίδα. Μπορείτε να πάρετε αντιπυρετικά φάρμακα για να χαμηλώσετε τον πυρετό σας, αν χρειαστεί. Επίσης, ενδείκνυται να ξεκουράζεστε και να πίνετε πολλά υγρά. Μείνετε μακριά από άλλους ανθρώπους όσο μπορείτε, έτσι ώστε να μην εξαπλωθεί η ασθένεια. Όποιος έχει ιλαρά θα πρέπει να μείνει μακριά από το σχολείο, την εργασία, και δημόσιους χώρους μέχρι τουλάχιστον 4 ημέρες αφότου τα εξανθήματα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά.
Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει συμπληρώματα βιταμίνης Α.
Οι περισσότεροι άνθρωποι γίνονται καλύτερα μέσα σε 2 εβδομάδες. Όμως, η ιλαρά μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει επικίνδυνα προβλήματα, όπως μόλυνση των πνευμόνων (πνευμονία) ή πρήξιμο του εγκεφάλου (εγκεφαλίτιδα). Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις ή ακόμα και μηνιγγίτιδα.
Εάν έχετε εκτεθεί σε ιλαρά και δεν έχετε κάνει το εμβόλιο, μπορεί να είστε σε θέση να αποτρέψετε τη μόλυνση με την λήψη ανοσοσφαιρίνης ή κάνοντας το εμβόλιο της ιλαράς το συντομότερο δυνατό. Τα μωρά που είναι μικρότερα του 1 έτους, οι έγκυες γυναίκες και τα άτομα που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα που δεν μπορεί να καταπολεμήσει τη μόλυνση, ενδέχεται να χρειαστεί να πάρουν ανοσοσφαιρίνη ούτως ή άλλως.