Το debate στις 30/10 ήταν μια τρανταχτή απόδειξη ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς επιτέλους γύρισε την μεταπολιτευτική του σελίδα.
Η νέα εποχή που βρίσκεται μπροστά μας επιτάσσει νέες ιδέες, πράξεις και όραμα για να έρθει η νέα αλλαγή που έχει τόσο πολύ ανάγκη ο τόπος. 9 υποψήφιοι συγκροτημένοι και σοβαροί. Ένα ηχηρό μήνυμα στάλθηκε προς πάσα κατεύθυνση ότι ο προοδευτικός χώρος, το σπίτι μας, επιστέφει δυναμικά. Ο χώρος μας πλέον δείχνει να είναι έτοιμος να απαντήσει στις προκλήσεις των καιρών και το στοιχείο του «νέου» φαίνεται να παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις και τις αποφάσεις.
Τι ορίζουμε όμως πραγματικά ως «νέο»; Περιοριζόμαστε μονάχα σε ηλικιακές σταθερές ή μήπως το «νέο» έχει ένα βαθύτερο νόημα; βασικό χαρακτηριστικό στο «νέο» είναι το ριζοσπαστικό στοιχείο. Ριζοσπαστικό είναι, μεταξύ άλλων, ο καθορισμός της πολιτικής ατζέντας με βάση τις ανάγκες των καιρών και όχι με τις ανάγκες των υποψηφίων
«Κάντε την 12η Νοέμβρη, γιορτή της Δημοκρατίας», «η παράταξη των ανθρώπων και όχι των αρχηγών». Ενώ οι περισσότεροι από τους υποψηφίους προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι μπορούν να αναμετρηθούν με τον Τσίπρα, συνθήματα σαν αυτά (και άλλα τόσα στο παρελθόν) από την Φώφη Γεννηματά, έδωσαν στον χθεσινό διάλογο ένα νέο αέρα, μια ελπιδοφόρα χροιά, ένα διαφορετικό χαρακτήρα ο οποίος ξεπερνά τις εσωκομματικές μικροδιαφορές και τα μικροπολιτικά παιχνίδια που είχαμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια και ταυτίζεται με ένα όραμα ευρύτερο, ένα όραμα μεγάλο. Άραγε αυτό δεν είναι ριζοσπαστικό; αυτό δεν είναι νέο;
Ο χώρος μας χρειάζεται αυτό το ευρύτερο όραμα, μια δική μας μεγάλη ιδέα. Χρειαζόμαστε ξανά την ποιότητα στα πρόσωπα, τις ιδέες και τις προτάσεις ώστε να αρχίσουμε πάλι να πιστεύουμε. Πράγματι, χρειαζόμαστε κάτι το πραγματικά «νέο» για να ξεκολλήσουμε από τα «μικρά».
Η Φώφη Γεννηματά συνεχίζει να αποδεικνύει ότι είναι ακριβώς αυτό.
Γράφει ο Στέργιος Κωνσταντίνου, πολιτικός επιστήμονας- δικηγόρος
και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Νεολαίας ΠΑΣΟΚ