Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ;
Την Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013, στις 8.00 μ.μ., στο Θέατρο 90 Μοιρών, Φιλίππου 36, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη, θα προβληθεί η ταινία «Ζ» (1969), του Κώστα Γαβρά. Είναι η τρίτη ταινία μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη και η τρίτη ταινία του αφιερώματος της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris με θέμα «Μια ματιά στην κρίση», το θέμα μας αυτή τη φορά είναι η τρομοκρατία της εξουσίας και των παρακυβερνητικών οργανώσεων.
Το «Ζ» είναι η πρώτη ταινία του παγκοσμίως γνωστού Έλληνα σκηνοθέτη, της διασποράς πλέον, που αναφέρεται στην Ελλάδα. Το θέμα της είναι η βία και η τρομοκρατία που εξασκούν οι κυβερνητικές και οι παρακυβερνητικές οργανώσεις. Εστιάζει στην εμβληματική προσωπικότητα του Γρηγόρη Λαμπράκη, της πλέον δημοφιλούς προσωπικότητας της Αριστεράς στην Ελλάδα. Στο πρόσωπο του γιατρού, μαραθωνοδρόμου και αγωνιστής της ειρήνης, η δεξιά στην Ελλάδα έβλεπε ένα μεγάλο κίνδυνο. Ο Γαβράς είχε τεράστιες δυσκολίες να βρει χρηματοδότες για την ταινία. Είχε ήδη καταφύγει στη Γαλλία, αλλά όλες οι πόρτες είναι κλειστές και τελικά βρίσκει συγχρηματοδότη στην Αλγερία. Η ταινία ολοκληρώνεται και στην Ελλάδα προβάλλεται πολύ αργότερα, μετά από την πτώση της Χούντας και την πτώση του καθεστώτος Καραμανλή, το 1981.
Στην ταινία τίθεται το θέμα πως μπορεί ένα έθνος να ορθοποδήσει όταν πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες κινούνται από ξένα συμφέροντα, πριμοδοτούν τη διχόνοια, τον αποκλεισμό ανθρώπων από τις αυτονόητες δημοκρατικές διαδικασίες και τους φραγμούς της ανάπτυξης που τόσο είχε ανάγκη η Ελλάδα εκείνη την εποχή. Ο Γαβράς κάνει μια απλή παράθεση των γεγονότων, με ντοκιμαντερίστικη διάθεση, αλλά με έξοχες ερμηνείες από τον Ιβ Μοντάν, την Ειρήνη Παπά και το Ζαν-Λουί Τρεντινιάν. Ο σκηνοθέτης είναι θιασώτης μια τάσης του παγκόσμιου κινηματογράφου που κάνει πολιτικές ταινίες, φτιαγμένες με εντυπωσιακό τρόπο, έτσι ώστε να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού, σε πρώτη φάση, για να μπορέσει να προβληματιστεί, στη συνέχεια, με τα πολιτικά μηνύματα της ταινίας.
Θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε για τη σημερινή κατάσταση, την κρατική τρομοκρατία, τις οργανώσεις που προσπαθούν να σπείρουν τον τρόμο στην κοινωνία και να ακυρώσουν αυτές τις ενέργειες των δυνάμεων που θέλουν να βρούμε επιτέλους ένα δρόμο ανάπτυξης χωρίς να υποκύπτουμε στις παράλογες επιταγές ξένων συμφερόντων, άρα να σκεφτούμε περισσότερο την Ελλάδα μέσα στον κόσμο παρά την Ελλάδα σα δορυφόρο ξένων δυνάμεων. Το 2013 είναι τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη.
Υπενθυμίζουμε ότι οι προβολές θα γίνονται στο Θέατρο 90 Μοιρών, Φιλίππου 36, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη. Για την ταινία θα γίνει συζήτηση με το Γιάννη Φραγκούλη, θεωρητικό του κινηματογράφου, και τον Παντελή Μακρή, κοινωνιολόγο, μετά την προβολή. Η Κάρτα Μέλους στοιχίζει 20 ευρώ για 6 προβολές, για φοιτητές και ανέργους 10 ευρώ για 6 προβολές. Η Κάρτα Μέλους λειτουργεί και σαν εκπτωτική σε 20 επιχειρήσεις στη Θεσσαλονίκη. Κατ’εξαίρεση η μεμονωμένη είσοδος είναι 4 ευρώ.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΡΟΜΠΟΤ
Την Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στο Θέατρο 90 Μοιρών, Φιλίππου 36, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη, θα προβληθεί η ταινία «The night of the living dead» (1968), του Τζορτζ Ρομέρο. Είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη, σε ηλικία 28 ετών. Είναι επίσης η τρίτη του αφιερώματος της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris με θέμα «Δέος και λαγνεία».
Αυτή η ταινία είναι στην κυριολεξία ένας σταθμός του παγκόσμιου κινηματογράφου. Έχει γυριστεί το 1968, τη χρονιά των μεγάλων ανατροπών, παγκοσμίως, όπου τα πολιτικά μηνύματα υποδαυλίζονται από προβληματισμούς σχετικά με την ελευθερία στον έρωτα, στη χαρά της ζωής και στα δημοκρατικά δικαιώματα του ανθρώπου. Είναι αυτονόητο ότι ο προβληματισμός για τα υπαρξιακά προβλήματα συμβαδίζει με αυτόν για τα προβλήματα επιβίωσης και ελευθερίας. Το υπαρξιακό πρόβλημα μπορεί να αναχθεί στο πρόβλημα επιβίωσης στην κοινωνία και το αντίστροφο. Ο Ρομέρο πιάνει αυτό το υπαρξιακό πρόβλημα και το ερευνά τόσο βαθιά για να δώσει στο θεατή τα στοιχεία να προβληματιστεί για το υπαρξιακό του πρόβλημα μέσα στην κοινωνία.
Τι ζωή θέλουμε; Ποια ποιότητα ζωής επιζητούμε; Τι υπάρχει μετά το θάνατο; Τέτοια ερωτήματα και άλλα που μπορούν να γεννηθούν στο θεατή εγείρει η ταινία με τη μυθοπλασία της που αφορά στον κόσμο των ζόμπι, των ζωντανών νεκρών. Ο τρόμος είναι η πρώτη ύλη. Πολύ γρήγορα όμως έρχεται στη θέση του ο προβληματισμός και η ομορφιά για έναν κόσμο που βρίσκεται στην επιθυμία μας, όπως και η βούλησή μας να επικοινωνήσουμε με τους νεκρούς μας, να συμφιλιωθούμε με την εικόνα του θανάτου και τη μεταθανάτια ζωή, πέρα από θρησκευτικές ή παραθρησκευτικές δοξασίες.
Ο θεατής βγαίνει ανάλαφρος μετά την προβολή. Ο φαντασιακός του κόσμος και ο πραγματικός -αυτός που ζει- ενώνονται και μπορεί πλέον να αντιληφθεί τον προβληματισμό που περνά η ταινία: τον άνθρωπο που μεταμορφώνεται σε ρομπότ, αφού έχει υποστεί την πλύση εγκεφάλου από τα κέντρα οικονομίας και λήψης αποφάσεων που αφορούν στο τι μέλλει να διαδραματισθεί στο κοινωνικό πεδίο. Ακολουθεί, την επόμενη Παρασκευή, η ταινία του Σίνια Τσουκαμότο, «Tetsuo, Iron Man» (1989), η πλέον καλτ ταινία για την μεταμόρφωση του ανθρώπου σε μηχανή και σε ρομπότ, γυρισμένη πολύ πριν από χολιγουντιανές ταινίες, όπως το «Matrix», όπου μπολιάζονται οι φιλοσοφικοί προβληματισμοί και η φιλοσοφία του ζεν.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6974123481, 2310274567
Email: ioanisfragoulis@gmail.com, Web site: http://greeceactuality.wordpress.com