Είναι κάτι για το οποίο έχουμε απορήσει όλοι και κάτι με το οποίο έχουμε αστειευτεί όλοι. Ο λόγος για το… πλαστικό τραπεζάκι που βρίσκουμε καρφωμένο πάνω σε κάθε πίτσα που παραλαμβάνουμε ντελίβερι σε κουτί στο σπίτι μας.
Αυτό το άσπρο, συνήθως, λευκό πλαστικό πραγματάκι, που μοιάζει με μικροσκοπικό τραπεζάκι (πόσοι δεν έχουν αστειευτεί αναρωτώμενοι αν είναι τραπέζι για μυρμήγκια) ονομάζεται «προφύλαξη πίτσας» και όντως, αυτό κάνει, τα τελευταία 30 χρόνια.
Αν δεν υπήρχε η «προφύλαξη πίτσας», το πιθανότερο είναι ότι θα παραλαμβάναμε μια πίτσα όπου το πάνω μέρος του κουτιού, στο κέντρο, θα είχε γίνει ένα με το λιωμένο τυρί του φαγητού μας. Και αυτό γιατί τα κουτιά πίτσας είναι φτιαγμένα από ανακυκλωμένο, λεπτό, σχετικά, χαρτόνι, η πίτσα μπαίνει στο κουτί πολύ ζεστή και έτσι όπως είναι… αχνιστή μαλακώνει το κουτί και το κέντρο μπορεί να υποχωρήσει προς τα μέσα.
Πίσω από την εφεύρεση της «προφύλαξης πίτσας» βρίσκεται μια γυναίκα από το Λονγκ Αϊλαντ, η Καρμέλα Βιτάλε, η οποία εκεί κάπου το 1980 εντόπισε το πρόβλημα και σκέφτηκε αυτή τη λύση. Η ίδια το αποκαλεί «διασώστη πακέτου» ενώ φυσικά κατέχει και το σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Το κόστος του μικρού αυτού πλαστικού σωτήρα της πίτσας είναι μόλις ένα σεντ το ένα. Μόνο στις ΗΠΑ πωλούνται 3 δισ. πίτσες κάθε χρόνο, έτσι μιλάμε για μία πατέντα που αποφέρει κέρδος εκατ. το χρόνο.
Δυστυχώς για την κ. Βιτάλε τα δικαιώματα επί της πατέντας της έχουν λήξει οπότε δεν εισπράττει πια κέρδος γι αυτή, όμως η ίδια αποτελεί τον άγγελο των απανταχού "εραστών της πίτσας".