Ο Αδάμ έζησε 930 έτη!
Μύθος ή αλήθεια; Η μακροβιότητα των πρώτων ανθρώπων & η εξήγησή της.
Η μακροβιότητα των ανθρώπων πριν από τον Κατακλυσμό είναι καταπληκτική :
Σχεδόν όλοι πέθαναν, αφού έζησαν από 365 έτη (ο Ενώχ) μέχρι 969 έτη (ο Μαθουσάλας)
Αδάμ 930, Σηθ 912, Ενώς 905, Καϊνάν 910, Μαλελεήλ 895, Ιάρεδ 962, Λάμεχ 753, Νώε 950
Μερικοί είπαν, ότι τα «έτη» αυτά δεν είναι έτη όπως τα εννοούμε σήμερα, αλλά μήνες· άλλοι είπαν, ότι τα «έτη» είναι τρίμηνα ή εξάμηνα. Εάν δεχτούμε ότι τα έτη είναι μήνες, τότε η ηλικία του Αδάμ υποβιβάζεται σε 78 περίπου έτη και του Νώε σε 79 έτη. είμαστε δηλαδή στα σημερινά φυσιολογικά όρια. Αλλά τι γίνεται με την ηλικία των άλλων Πατριαρχών; Αυτοί, σύμφωνα με έναν τέτοιο υπολογισμό, θα πρέπει να απέκτησαν τέκνα στην ηλικία 16,15, και 14 ετών.
Εάν δε δεχτούμε ως ηλικία των πατριαρχών, κατά την οποία άρχισαν να αποκτούν παιδιά, εκείνη που σημειώνει η Εβραϊκή ή η Σαμαρειτική Πεντάτευχος, τότε οι πατριάρχες αυτοί θα πρέπει να απέκτησαν τέκνα στην ηλικία των 8,7,6 και 5 ετών!... Ούτε όμως ως τρίμηνα ή εξάμηνα δυνάμεθα να ερμηνεύσουμε τα «έτη» του κεφαλαίου τούτου.
Διότι μετά τον κατακλυσμό, που η ηλικία των ανθρώπων φθάνει πλέον τα σημερινά όρια της ζωής, η Αγία γραφή χρησιμοποιεί και πάλι την ίδια λέξη, δηλαδή «έτη».
Εξ’ άλλου ο Κατακλυσμός έγινε το 601ο έτος της ζωής του Νώε· το έτος όμως εκείνο η Αγία γραφή διαιρεί σαφώς σε 12 μήνες (Γεν. κεφ. 7 και 8). Έχουμε όμως και άλλο επιχείρημα· ο Πατριάρχης Ιακώβ, ο οποίος έζησε 130 έτη, όταν σύγκρινε την ηλικία του με εκείνη των πατέρων του, την βρήκε μικρή (Γεν. μζ 9).
Όλα αυτά πείθουν, ότι τα έτη της ηλικίας των Πατριαρχών πρέπει να τα εννοήσουμε με τη σύγχρονη διάρκεια των 12 μηνών.
Άλλωστε περί μακροζωΐας των προ του Κατακλυσμού ανθρώπων μιλούν και οι παραδόσεις των αρχαίων Αιγυπτίων, Βαβυλωνίων, Ινδών, Κινέζων και Ιαπώνων.
Είναι όμως και τούτο άξιο προσοχής· ενώ οι αριθμοί των ετών στους λαούς αυτούς είναι καταπληκτικά εξογκωμένοι (ο Άλωρος ζει 36.000 έτη, ο Άλάπαρος, ο νεώτερος όλων, 10.800, ο Μεγάλαρος 64.800 έτη κλπ.) οι αριθμοί της Αγίας Γραφής συγκρινόμενοι με εκείνους είναι «νηφάλιοι, περιορισμένοι».
Η μακροζωΐα, η οποία παρατηρείται επίσης στα ζώα και στα φυτά των χρόνων εκείνων, έχει και τη φυσική εξήγησή της. Τότε η ζωή των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοπιαστική, αγχώδης, γεμάτη λύπες και πόνους, όσο θα γινόταν αργότερα· διότι η αμαρτία δεν είχε προφθάσει να διαβρώσει το ανθρώπινο γένος τόσο, όσο το διέβρωσε με την πάροδο των αιώνων.
Ούτε οι ασθένειες είχαν λάβει την έκταση και την δύναμη, που έλαβαν με το πέρασμα των χρόνων.
Η γη δεν είχε ακόμη προφθάσει να αγριεύσει πολύ και ήταν πλουσιότερη σε βλάστηση, η ατμόσφαιρα επίσης ήταν καθαρότερη, ο αέρας περισσότερο υγιεινός.