Ενας σχεδιαστής μόδας ακριβοθώρητος, που απέφυγε τη δημοσιότητα όσα τα ρούχα του γίνονται ακαριαία εμβληματικά χάρη στον ελληνικό κινηματογράφο, ο Γιάννης Βούρος έφυγε σήμερα σε ηλικία 96 ετών, έχοντας καθορίσει την ελληνική haute couture.
Ο Γιάννης Βούρος, ο σχεδιαστής που έγραψε τη δική του ιστορία και μαζί την ιστορία της ελληνικής μόδας κυρίως ντύνοντας πρωταγωνίστριες του κινηματογράφου όταν δεν έντυνε την καλή κοινωνία των Αθηνών, έφυγε σήμερα, σε ηλικία 96 ετών μετά από νοσηλεία.
Εζησε απολύτως διακριτικά χωρίς να εξαργυρώνει στο παραμικρό την λατρεία των σταρ της εποχής. Πίστευε ότι την γυναίκα πρέπει να την «στολίζεις» για να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Αυτό αποτυπώνεται στα εκπληκτικά κεντημένα ρούχα του, στις μεγάλες επιφάνειες με ιδιαίτερα σχέδια ή σε «χειρονομίες» όπως το σκίσιμο στο ύψος του στήθους που έγινε μια μορφή statement στην ελληνική μόδα.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αίγυπτο στη δεκαετία του '20, μέσα στην κυρίαρχη τότε ατμόσφαιρα του κοσμοπολιτισμού, του ελιτισμού, της αγάπης για την τέχνη και βέβαια για τη μόδα. Συνέχισε με σπουδές στο Παρίσι και εκεί θήτευσε στα ατελιέ γνωστών σχεδιαστών μόδας της εποχής αποκτώντας μια μοναδική δεξιοτεχνία και ακρίβεια στη δημιουργία ρούχων.
Αφουγκράστηκε τις πραγματικές ανάγκες των γυναικών πλάι στους μέντορές του και συνεργαζόμενος με μερικές από τις πιο απαιτητικές και κομψές γυναίκες του Παρισιού, πριν αποφασίσει να έρθει εκεί που τον οδηγούσε το ένστικτο και η καρδιά του: στην Αθήνα. Οι φίλοι του, και όσοι γνώριζαν ήδη τις δημιουργίες του τον πίεζαν να έρθει, σε ένα τοπίο που δεν γνώριζε ακόμα τόσο δυνατές εκφράσεις υψηλής μόδας και λάμψης. Επέμεναν να ανοίξει το ατελιέ του στο Κολωνάκι. Και έτσι έκανε. Ηταν το 1960.
Η πελατεία του διαμορφώθηκε αμέσως, πιστή και ισχυρή. Ομως δεν ήταν αυτό που τον εκτόξευσε στη δημοσιότητα τόσο – είπαμε, την απέφευγε ούτως ή άλλως- όσο η συνεργασία του με τον Δαλιανίδη και μέσω αυτού με το πάνθεον των ελληνίδων σταρ που του εμπιστεύτηκαν τις πιο σημαντικές δημόσιες στιγμές τους. Δεν υπάρχει πιο πειστικό παράδειγμα για αυτό από το γεγονός ότι η εθνική σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη, του ζήτησε να της ράψει το ρούχο που φόρεσε στις Κάννες το 1966 όπου έγινε η επίσημη πρεμιέρα της ταινίας «Διπλοπενιές» που πρωταγωνιστούσε μαζί με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Στο γλέντι μετά στο Akou Akou Club δίπλα της κάθισε θαμπωμένος ο Ομάρ Σαρίφ και οι εικόνες έκαναν τον γύρο του κόσμου.
Το θρυλικό φόρεμα που φόρεσε η Αλίκη στις Κάννες, από τον Γιάννη Βούρο
Επί τέσσερις μέρες δούλευαν νυχθημερόν στο ατελιέ του Γιάννη Βούρου, κάθε κομμάτι δημιουργήθηκε ξεχωριστά και στην ουσία συναρμολογήθηκε. Παραδόθηκε την ύστατη ώρα στην Αλίκη, λίγο πριν πετάξει για τη Γαλλία. Και ήταν αυτό το φόρεμα που έκανε την Αλίκη να νιώσει σταρ τόσο όσο η Μπριζίτ Μπαρντό στις Κάννες, αλλά και το θύμα του καυγά που έγινε αργά το βράδυ ανάμεσα στον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και τον Βίκτωρα Μιχαηλίδη αφού ο Δημήτρης νόμιζε ότι ο Βίκτωρας προωθούσε ως σταρ στο πάρτι την Ρίκα Διαλυνά αντί για την Αλίκη. Μπήκε στη μέση να τους χωρίσει και το haute couture φόρεμα σκίστηκε…
Το δέος του Γιάννη Βούρου για την Κατίνα Παξινού
Ο ίδιος βέβαια όταν τον ρωτούσαν ένιωθε να συγκλονίζεται περισσότερο από τη συνεργασία του με την σπουδαία Κατίνα Παξινού στο φιλμ το «Νησί της Αφροδίτης», έχει διηγηθεί μάλιστα ότι τον είχε αφήσει να αγγίξει το Οσκαρ της…
Το φόρεμα με την χαρακιά αναπαράγεται διαρκώς, όλα αυτά τα χρόνια μέχρι τις μέρες μας, συνώνυμο μιας διαχρονικής θηλυκής υπεροχής, μιας γυναίκας χειραφετημένης.