Το 1965 ένας πιλότος της πολεμικής αεροπορίας της Σοβιετικής Ένωσης, αποφάσισε να κάνει έναν ελιγμό με το αεροπλάνο του που έξελίχθηκε σε μύθο.
Σε ένα παράτολμο αλλά και άκρως εντυπωσιακό ελιγμό προχώρησε ένας πιλότος της πολεμικής αεροπορίας της Σοβιετικής Ένωσης, με τη φωτογραφία του περιστατικού να εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα.
Το περιστατικό, στο οποίο συμμετείχε ένα μαχητικό αεροσκάφος MiG-17, σημειώθηκε στον ποταμό Ομπ της Σιβηρίας, κάτω από μία γέφυρα του Νοβοσιμπίρσκ και το παρακολούθησαν εκατοντάδες άνθρωποι.
Από τότε, έχει εισέλθει στα βιβλία ρεκόρ και αναφέρεται ως παράδειγμα απίστευτης εναέριας ικανότητας όσο και υπέρμετρης τόλμης.
Η 4η Ιουνίου 1965 ήταν μια καυτή, καλοκαιρινή Παρασκευή στο Νοβοσιμπίρσκ της Σιβηρίας, με εκατοντάδες ανθρώπους να κάνουν ηλιοθεραπεία στις όχθες του ποταμού Ομπ.
Στη συνέχεια, από το πουθενά, ένα ασημένιο στρατιωτικό αεροσκάφος με το διακριτικό κόκκινο αστέρι στην ουρά του, κατευθύνθηκε προς το νερό με ταχύτητα 700 χλμ ανά ώρα, πετώντας τόσο χαμηλά που το νερό διασκορπίστηκε πίσω του.
Το MiG, με ύψος σχεδόν τεσσάρων μέτρων και άνοιγμα φτερών περίπου 9,6 μέτρων, έφτασε στη γέφυρα Κομουνάλνι, μια μεγάλη γέφυρα για οχήματα και πεζούς και πέταξε κάτω από την κεντρική καμάρα διαστάσεων 30×120 μέτρα.
Αφού πέρασε κάτω από τη γέφυρα, το αεροπλάνο σηκώθηκε απότομα για να αποφύγει την επόμενη κοντινή σιδηροδρομική γέφυρα, μόλις 950 μέτρα μακριά, πάνω στην οποία κινούνταν ένα φορτηγό τρένο εκείνη τη στιγμή.
Οι αυτόπτες μάρτυρες έμειναν έκπληκτοι από τον ελιγμό, αλλά οι τοπικοί διοικητές εξοργίστηκαν και διέταξαν να μη γίνει αναφορά στα μέσα ενημέρωσης. Όμως οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν και αναφορές σχετικά με το απίστευτο συμβάν κυκλοφόρησαν στη Σοβιετική Ένωση αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Πιλότος του MiG-17 που έκανε αυτό τον απίστευτο ελιγμό ήταν ο Βαλεντίν Πριβάλοφ, ένας 30χρονος πιλότος, ο οποίος δεν ήταν ικανοποιημένος με την αργή εξέλιξη της καριέρας του. Διαμαρτυρόμενος για την απόφαση των διοικητών του να μην του επιτρέψουν να σταλθεί στην Ινδοκίνα, όπου διεξαγόταν ο πόλεμος των ΗΠΑ ενάντια στο Βόρειο Βιετνάμ, ο Πριβάλοφ ήθελε να αποδείξει τις ικανότητές του.
Εκείνο το πρωί, ο Πριβάλοφ πραγματοποιούσε μια αποστολή ρουτίνας, προσομοιώνοντας το αεροπλάνο του ως «εχθρικό στόχο» για ένα κοντινό αντιπυραυλικό σύστημα. Ο πιλότος ήταν γνωστός για την ικανότητά του, αλλά η προαγωγή του είχε αγνοηθεί σε τέσσερις ξεχωριστές περιπτώσεις. Μετά την ολοκλήρωση της αποστολής ρουτίνας, ο πιλότος κατέβασε σε χαμηλό ύψος το αεροπλάνο και βλέποντας το Νοβοσιμπίρσκ και τη γέφυρα Κομουνάλνι, έκανε δύο περάσματα πριν κάνει τον απίστευτο ελιγμό κάτω από τη γέφυρα.
Εκείνη τη στιγμή, όπως θα θυμόταν πολλά χρόνια αργότερα, είδε την ευκαιρία του – να αποδείξει στον εαυτό του και στους ανώτερους ότι είχε το ταλέντο ή να τερματίσει την καριέρα του (και πιθανότατα τη ζωή του).
Παραδόξως δεν υπήρξε τιμωρία
Αφού πραγματοποίησε το κόλπο, ο Πριβάλοφ επέστρεψε στη βάση του και προσγείωσε το αεροπλάνο του σαν να μην συνέβη τίποτα και πήγε σπίτι. Την επόμενη μέρα, συνελήφθη, με τον στρατό να επιδιώκει να του απαγγείλει κατηγορίες για ανεπιθύμητο εναέριο χουλιγκανισμό και απειλή για τη ζωή και την περιουσία, απειλώντας αν όχι ποινική τιμωρία, τουλάχιστον το τέλος της καριέρας του στην Πολεμική Αεροπορία.
Ωστόσο, αφού μίλησε με τον υπουργό Άμυνας, Ρόδιον Μαλινόφσκι, τον στρατάρχη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που βοήθησε να κερδίσει τις μάχες του Στάλινγκραντ και της Βουδαπέστης, ο Πριβάλοφ είδε τις κατηγορίες εναντίον του να αποσύρονται και να επιστρέφει και πάλι στους ουρανούς.
Σύμφωνα με τον δημοφιλή μύθο, ο τοπικός προϊστάμενος του Κομμουνιστικού Κόμματος, Φεντόρ Γκόριατσεφ, κάλεσε προσωπικά τον Σοβιετικό ηγέτη, Λεονίντ Μπρέζνιεφ για να ελευθερώσει τον Πριβάλοφ, ο οποίος έβαλε το Νοβοσιμπίρσκ στον χάρτη του κόσμου και το έκανε γνωστό με το κόλπο του.
Σε ένα τηλεγράφημα που απευθύνεται σε τοπικούς αξιωματούχους της Πολεμικής Αεροπορίας, ο υπουργός Άμυνας Μαλινόφσκι έγραψε: «Ο πιλότος Πριβάλοφ δεν πρέπει να τιμωρηθεί … Εάν δεν έχει περάσει πρόσφατα διακοπές, στείλτε τον σε διακοπές. Αν ήταν σε άδεια, δώστε του άδεια δέκα ημερών στη μονάδα του».
Ο Πριβάλοφ δεν κατάφερε τελικά ποτέ να πάει στο Βιετνάμ, αλλά κατάφερε να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπούσε, να προαχθεί και να υπηρετήσει στην Πολεμική Αεροπορία για άλλα δώδεκα χρόνια, τερματίζοντας την καριέρα του ως υπολοχαγός συνταγματάρχης και αναπληρωτής διοικητής το 1977. Η καριέρα του συνεχίστηκε για ακόμα 25 χρόνια στην πολιτική αεροπορία και αρκετά χρόνια ως στρατιωτικός εκπαιδευτής.
Η διάσημη φωτογραφία
Το κόλπο του Πριβάλοφ έχει δημιουργήσει έναν μύθο λόγω της περίφημης «φωτογραφίας» που υποτίθεται ότι δείχνει τη στιγμή της πτήσης. Στην πραγματικότητα, η φωτογραφία είναι ένα κολάζ που ανατέθηκε από το Μουσείο Νοβοσιμπίρσκ το 2010 και που τελικά έφτασε στο διαδίκτυο, όπου έγινε δημοφιλές τόσο στα ρωσικά όσο και στα αγγλικά τμήματα του Διαδικτύου.
Η φωτογραφία παρουσιάζει υπερβολικά τόσο το μέγεθος των κυμάτων που προκαλούνται από την πτήση χαμηλού επιπέδου του MiG, όσο και την κλίμακα του ίδιου του αεροπλάνου σε σύγκριση με τη γέφυρα. Ωστόσο, η ιστορία που λέει είναι απολύτως αληθινή.
Φωτογραφία του Πριβάλοφ από το 2014.
Στην ανάρτηση αναφέρεται: «Ο μύθος του Τσκάλοφ, ενός Σοβιετικού άσου των αιθέρων, δεν θα υπήρχε χωρίς την πτήση κάτω από τη γέφυρα. Ο πιλότος της 712ης μονάδας, Βαλεντίν Πριβάλοφ, πίστεψε πως τα στρατιωτικά αεροσκάφη μπορούν να πετάξουν όπως το αεροπλάνο του Τσκάλοφ. Τότε ήταν που ο Πριβάλοφ είχε την ιδέα να πετάξει κάτω από τη γέφυρα Κομουνάνλι».