Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης στη συγκλονιστική επιστολή με την οποία έγινε γνωστός ο θάνατός του περιέγραψε και την τελευταία του επιθυμία
Με έναν συγκλονιστικό τρόπο έγινε γνωστή το πρωί της Παρασκευής η είδηση του θανάτου του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, του δις αργυρού Ολυμπιονίκη, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 43 ετών νικημένος από τον καρκίνο.
Ο θάνατος του πρωταθλητή του ταεκβοντό έγινε γνωστός από ένα συγκλονιστικό μήνυμα που είχε γράψει ο ίδιος σε πρότερο χρόνο στην οποία περιέγραψε την περιπέτειά του με τον καρκίνο, εξέφρασε το «ευχαριστώ» στους γιατρούς του και αποχαιρέτησε την οικογένειά του, τη σύζυγό του και τα δύο μικρά παιδιά του.
Στην ίδια επιστολή ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης φρόντισε να περιγράψει και την τελευταία του επιθυμία, «το αποτύπωμα», όπως έγραψε, που ήθελε να αφήσει στην κοινωνία.
Όπως γράφει ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης «αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα».
«Για αυτόν τον λόγο, τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνο, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες.
Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου» περιγράφει ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης και καταλήγει για το θέμα αυτό:
«Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».