Πέθανε ο πρώην αρχηγός της ιταλικής μαφίας Μ.Μ. Ντενάρο
Ο πρώην αρχηγός της Κόζα Νόστρα, Ματέο Μεσίνα Ντενάρο, πέθανε πριν στις φυλακές της πόλης Λ΄'Ακουιλα.
Εξήντα δύο ετών, είχε συλληφθεί τον περασμένο Ιανουάριο στο Παλέρμο της Σικελίας, έπειτα από 30 χρόνια φυγοδικίας και έπασχε από καρκίνο του παχέος εντέρου σε προχωρημένο στάδιο.
Παρά τις εκκλήσεις των εισαγγελέων να συνεργαστεί με την δικαιοσύνη, είχε αρνηθεί επανειλημμένα να αποκαλύψει τα μυστικά του. Υπό την «ηγεσία του», η ιταλική μαφία εξασφάλισε τεράστια χρηματοοικονομική εξουσία. Δεν δίστασε να διατάξει την δολοφονία μικρών παιδιών, για να «τιμωρήσει» μετανοημένους μαφιόζους που είχαν αποφασίσει να στηρίξουν την προσπάθεια της δικαιοσύνης.
Επί τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, ο Μεσσίνα Ντενάρο -αρχικά μαζί με τον Μπερνάρντο Προβεντσάνο- είχε τον απόλυτο έλεγχο της διακίνησης ναρκωτικών της Κόζα Νόστρα, σε συνεργασία με «μαφίες» της Λατινικής Αμερικής, αλλά και με την Ντράνγκετα, την μαφία της Καλαβρίας.
Mεταξύ άλλων, ήταν ο εντολοδότης των δολοφονιών δύο δικαστικών - σύμβολα του αγώνα κατά της μαφίας - του Τζοβάνι Φαλκόνε και του Πάολο Μπορσελίνο, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στη Σικελία το 1992.
Η φράση του «όσοι έχω σκοτώσει γεμίζουν άνετα νεκροταφείο» είναι ίσως η μοναδική, παρά την ακρότητα που περιέχει, που ίσως να περιγράφει συνοπτικά το ποιος πραγματικά ήταν ο Ντενάρο.
Γεννημένος τον Απρίλιο του 1962 ο Ντενάρο άνοιξε τα μάτια του σε μία οικογένεια που βρισκόταν στο επίκεντρο της σικελικής μαφίας.
Ο πατέρας του ήταν μέλος αλλά και ένας από τους σημαντικότερους εκτελεστές με τον ίδιο να ακουλουθεί τα βήματά του και να εντάσσεται στα χαμηλά κλιμάκια των «στρατιωτών» σε ηλικία 15 ετών.
Στα 18 του θα διαπράξει και τον πρώτο του φόνο.
Η μαφία ήταν στο οικογενειακό DNA και έτσι και ο αδελφός του, Σαλβατόρε Μεσίνα Ντενάρο συμμετείχε σε επιχειρήσεις της οργάνωσης και συνελήφθη το 2020.
Η αδελφή του τελευταίου «Νονού», Πατρίσια συνελήφθη επίσης για εμπλοκή με την σικελική μαφία το 2013 και εκτίει ποινή φυλάκισης 14 ετών.
Ο Μεσίνα Ντενάρο που συνελήφθη μόλις τον περασμένο Ιανουάριο είχε καταδικαστεί για 30 φόνους αν και οι ιταλικές αρχές βρίσκονταν σε διαδικασία διερεύνησης όλων των υποθέσεων από την δεκαετία του 1990 προκειμένου να του απαγγελθούν επιπλέον κατηγορίες.
Ο στυγερός δολοφόνος – οι βομβιστικές επιθέσεις και η ομερτά μέχρι τέλους
Ο Ματέο Μεσίνα Ντενάρο βρισκόταν πίσω από δύο τρομοκρατικές βομβιστικές επιθέσεις που στόχο είχαν να εξολοθρεύσουν δύο από τους σημαντικότερους δικαστικούς της Ιταλίας.
Και οι δύο επιθέσεις που σχεδίασε και εκτέλεσε η ομάδα του διαβόητου μαφιόζου ήταν επιτυχείς και ήταν και ο λόγος που τον μετέτρεψαν στον υπ΄αριθμό ένα κίνδυνο αλλά και καταζητούμενο για δεκαετίες στη γειτονική χώρα.
Οι δύο δικαστές – θύματα του Ντενάρο είχαν εισχωρήσει στα βάθη της ιταλικής μαφίας και είχαν συλλέξει ακλόνητα στοιχεία για την δράση της Κόζα Νόστρα.
Με εντολή του Ντενάρο αλλά και προσωπική επίβλεψη και σχεδιασμό δολοφονήθηκαν τόσο ο Τζιοβάνι Φαλκόνε όσο και ο Πάολο Μπορσελίνο.
Οι βομβιστικές επιθέσεις κατά προσώπων που είχαν συμφωνήσει με την ιταλική δικαιοσύνη να καταθέσουν κατά της μαφίας πήραν την μορφή επιδημίας την δεκαετία του 90 στην Ιταλία με επιθέσεις σε Φλωρεντία, Μιλάνο και Ρώμη από τις οποίες 10 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και 93 τραυματίστηκαν μέχρι και το 1993.
Αυτό που μετέτρεψε σε τέρας ακόμη και για τον ιταλικό νότο τον Ντενάρο ήταν η υπόθεση του Τζιουζέπε Ντι Ματέο.
Ομάδα της μαφίας είχε απαγάγει το 12χρονο αγόρι προκειμένου να εκβιάσουν τον πατέρα του. Μετά από δύο χρόνια στασιμότητας στην υπόθεση, ίχνη από το μικρό παιδί βρέθηκαν σε ένα βαρέλι με οξύ με τα στοιχεία να δείχνουν πως είχε προηγουμένως στραγγαλιστεί.
Οι αποκαλύψεις συγκλόνισαν την κοινή γνώμη στην Ιταλία και έδωσαν το προσωνύμιο «διαβολικός» στον Ντενάρο.
Οι ιταλικές αρχές από την στιγμή της σύλληψής του μέχρι και τον θάνατό του προσπάθησαν επανειλημμένα να κάνουν το Ντενάρο να μιλήσει και να προχωρήσει σε αποκαλύψεις τόσο για την προσωπική του δράση όσο και για αυτή της μαφίας που επί δεκαετίες διοικούσε.
Ο Ντενάρο πέθανε ακολουθώντας μέχρι τέλους το νόμο της σιωπής τη λεγόμενη ομερτά χωρίς να δώσει ούτε μία κατάθεση στους λίγους τελευταίους μήνες της κράτησής του.