Εκδήλωση αφιερωμένη στον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη παρουσία του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης
Η φωνή του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη αντηχεί στο εσωτερικό της Ροτόντας σε ένα απόσπασμα από το έργο του «Πάνω στα βάσανα που επιβάλλει ο άνθρωπος στον άνθρωπο». Ακολουθούν ήχοι θαρρείς απόκοσμοι, που επιχειρήσουν να μετατρέψουν σε εικόνες, μέρος του πολυσήμαντου έργου που άφησε πίσω του, ο Έλληνας πεζογράφος, ποιητής και αυτοδίδακτος ζωγράφος.
Η ατμόσφαιρα στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στη Ροτόντα Θεσσαλονίκης είναι κατανυκτική. Το φως λιγοστό και το έργο του πολυδιάστατου Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη ξεδιπλώνεται σαν προσευχή, καθώς όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, γι’ αυτόν η ορθόδοξη πίστη, τα πατερικά κείμενα και συναξάρια, αποτελούσαν πολύτιμη έμπνευση.
Την εκδήλωση με τίτλο «ΥΠΑΡΧΩ ΕΙΣ Ο,ΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΕΧΕΙ», χαιρέτησε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος, ο οποίος επισήμανε πως είναι ιδιαιτέρως χαρούμενος, «γιατί η Ιερά Μητρόπολης Θεσσαλονίκης ανήκει στους συνδιοργανωτές αυτής της πολύ σημαντικής, κατά τη γνώμη μου εκδήλωσης, που είναι αφιερωμένη στον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη με αφορμή τη συμπλήρωση 31 ετών από την κοίμηση του. Πιστεύω ότι ήταν μια οφειλή την οποία έχει η μητρόπολη, η πόλη της Θεσσαλονίκης και η Θεολογική Σχολή, απέναντι σε έναν άνθρωπο ο οποίος μας καλούσε μέσα από τα γραπτά του κείμενα να μην ξεχνούμε, πάντοτε να θυμούμαστε, όπως έλεγε ο ίδιος χαρακτηριστικά και να μη λησμονούμε».
Ο τόπος που γίνεται η εκδήλωση, ο παλαιός μητροπολιτικός ναός της Θεσσαλονίκης, ο ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου, εδώ στη Ροτόντα είναι ιδιαιτέρως σημαντικός, τόνισε ο Μητροπολίτης, «γιατί ο Πεντζίκης αγάπησε αυτή την πόλη, αγάπησε τους ναούς της, αγάπησε τα μνημεία της, αγάπησε τη ζωή αυτών των ανθρώπων, όπως συμπλέκεται μέσα στους ναούς και μέσα σε αυτούς τους ναούς εκφράζονται οι αγώνες και οι αγωνίες των ανθρώπων».
Αναφερόμενος ο ίδιος στην αγάπη του πατέρα του για τη Θεσσαλονίκη είπε πως, «Δεν απαρνήθηκε την πόλη του. Νομίζω ότι ήταν η φράση του, “Εγώ στη Θεσσαλονίκη σάπισα”. Και βέβαια από το σάπισμα που είναι δυσάρεστο στην όψη και στην οσμή, βγαίνουν νέες συνθέσεις όπως η πενικιλίνη».
Για το έργο και την αφοσίωση του στην ορθόδοξη πίστη μίλησε ο καθηγούμενος Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας Γέρων Ελισσαίος, και συγκεκριμένα ανέφερε πως, «ερχόταν στο μοναστήρι και στις συνάξεις του Αγίου Όρους και παντού. Ήτανε βαθιά επηρεασμένος από το ‘Αγιον Όρος και παρόλο οι σπουδές του ήταν πολύπλευρες, αυτός όμως έγινε υπηρέτης των βυζαντινών χρονογράφων και φυσικά επηρεάστηκε πολύ στη ζωή του, από την ορθοδοξία. Το έργο του ήταν σαν προσευχή και σαν άσκηση. Ζούσε έτσι με την προσευχή και την άσκηση μαζί. Η ζωγραφική του ήταν μια άσκηση για προσευχή και για την ορθόδοξη πίστη».
Στην ανάγνωση των κειμένων του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, συμμετείχαν ο Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης ο Ανδρέας Κωνσταντίνου και η Αλεξάνδρα Σταμούλη και τραγούδησαν ο Ανδρέας Καρακότας με τη μεικτή και παιδική χορωδία «’Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος Θεσσαλονίκης», η παιδική χορωδία Ιωσηφίνα Κατωφλίδου και η μεικτή χορωδία Χρυσόστομος Σταμούλης – Δέσποινα Κολτσίδα. Στο πιάνο ήταν ο Βασίλης Βαρβαρέσος και στο βιολοντσέλο ο Δήμος Γκουνταρούλης.