Κυριακή βράδυ, μετά από ολοήμερη παραμονή σε μια από τις πάμπολες μαγευτικές παραλίες της πανέμορφης Ολυμπιάδας της Χαλκιδικής, είπαμε να δοκιμάσουμε τα εδέσματα του "Καπετάν Μανώλη", μιας από τις πιο ξακουστές ταβέρνες της Χαλκιδικής, που χρόνια τώρα φέρνει στην πατρίδα του Αριστοτέλη, πλήθος οπαδών της παλιάς, καλής Ελληνικής κουζίνας.
Εχοντας ακούσει πολλά λοιπόν, είπαμε να ξεκινήσουμε το "προσκύνημα" μας !!!
Μεγάλος, άνετος χώρος, ανάμεσα στην αμμουδιά και τον παραλιακό πεζόδρομο, ιδανικό σημείο για να βρεις δροσιά κάτω από τα δέντρα και να χαζέψεις και την περατζάδα τουριστών και ντόπιων.
Το σέρβις γρήγορο, με ευγένεια και χαμόγελο, ανεκτικό στις πολλές ερωτήσεις μας για την περιοχή και τα εδέσματα.
Οι χώροι υγιεινής καθαροί και άνετοι, η κουζίνα να λάμπει και το ψυγείο με τα ψάρια γεμάτο, για όλα τα γούστα και βαλάντια.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με αλμυρό σκουμπρί στη σχάρα, καλοψημένο λουκούμι, που έλιωνε στο πηρούνι και το στόμα.
Μπουγιουρντί σε σαγανάκι, γενναία μερίδα με ποιοτική ντόπια φέτα, χορταστικό στις "βουτιές" και σε λογική τιμή.
Κλασσική Ελληνική σαλάτα, αγγουροντομάτα για δροσιά.
Θα κάνουμε ιδιαίτερη μνεία στο λιαστό χταπόδι που παραγγείλαμε,γιατί εμείς οι Μακεδόνες δεν είμαστε μαθημένοι στον εκλεκτό αυτό θαλασσινό μεζέ.
Ηρθε στο τραπέζι με ειδικό, κοφτερό μαχαίρι, καθότι σκληρό από την έκθεση του στον ήλιο, για να κόβεται σε μικρά κομμάτια, που κάθε μπουκιά του, γέμιζε το στόμα θάλασσα και δυνατή, ώριμη και γεμάτη γεύση χταποδιού, πραγματική πανδαισία για τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο.
"Τσιμπημένη" η τιμή του, αλιευμένο όμως σε Χαλκιδικιώτικα νερά και όχι κατεψυγμένο από τις θάλασσες της Κίνας, όπως μας συνήθισαν τα τελευταία χρόνια οι ταχυδακτυλουργοί της "Ελληνικής ταβέρνας".
Φρέσκο καλαμάρι στη σχάρα, όπως θα έπρεπε να είναι ψημένο, τρυφερό και με γεύση θάλασσας.
Κολοκυθοκεφτέδες, με βελούδινη υφή και γεύση, χωρίς το τηγάνισμα να καλύπτει την γεύση του κολοκυθιού, που έμενε στο στόμα σαν επίγευση.
Καβουροσαλάτα, που με την μαγιονέζα και την ελαφριά γεύση, ενθουσίασε τα παιδιά της παρέας, που την τίμησαν άμεσα, δεν έκανε όμως ιδιαίτερη εντύπωση στους μεγάλους....
Δροσερή καλοκαιρινή σαλάτα με λαχανικά,παρμεζάνα, λιαστή τομάτα και μυρωδικά, με σάλτσα μέλι, πλήρες γεύμα δηλαδή, που τιμήθηκε ιδιαίτερα από τις κυρίες της παρέας.
Καπνιστό τυρί Μετσόβου, παναρισμένο με σουσάμι και μέλι, πιάτο ξεχωριστό σε εμφάνιση και γεύση.
Πιπεριές γεμιστές με φέτα ντόπια, απλό και τίμιο πιάτο, ιδανική συνοδεία των θαλασσινών μεζέδων.
Τηγανιτές πατάτες, με τη φλούδα τους, πρωτότυπος και τραγανός μπυρομεζές, αποδείχτηκε ανεπαρκής για να χορτάσει όλους, οπότε ....επαναλήφθηκε !!!!
Και από τα δυνατά χαρτιά της Ολυμπιάδας, τα περίφημα μύδια της περιοχής, σαγανάκι και αχνιστά με το κέλυφος τους, για τα οποία δεν έχουμε τι να περιγράψουμε...απλά μαγεία !!!!
Πιάτο-έκπληξη, η ουρά πεσκανδρίτσας, μαγειρεμένη σε σαγανάκι, άφησε την παρέα με τις καλύτερες εντυπώσεις, και εμάς που το πρωτοδοκιμάσαμε, με ...ανοιχτό το στόμα.
Χίλια μπράβο στην κυρία Σμαρώ και την ...καπετάνισσα για το εκλεκτό αυτό, γευστικό ποίημα!!!
Εκπληξη ο παναρισμένος, τηγανητός γαύρος με σουσάμι, που όταν τον έφεραν στο τραπέζι, κανείς δεν κατάλβε τι είναι, αλλά εξαφανίστηκε με επιδοκιμασίες, εν ριπή οφθαλμού.
Και στο τέλος, αντί για γλυκό, ο καπετάνιος κέρασε την παρέα δύο πιατέλες κουτσομούρες που μόλις έφτασαν στο μαγαζί από το καΐκι,, μεζέ για την μπύρα που ήδη ξεκίνησε να σβήνει τα τσίπουρα.
Το παγωτάκι που μας κέρασαν, ολοκλήρωσε το λουκούλειο γεύμα και μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ηπιαμε τέσσερα καραφάκια τσίπουρο χύμα, έξι μπουκάλια Ελληνική μπύρα, τρία αναψυκτικά, χορτάσαμε από ποτό και φαγητό 6 ενήλικες με τρία παιδιά και πληρώσαμε 133 ευρώ, με απόδειξη.