Ο ιερέας που πέταξε τα ράσα λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, αποκαλύπτεται
Ο πρώην Αρχιμανδρίτης ανέφερε πως δεν μετάνιωσε για τα πέντε χρόνια της ιερατικής ζωής του
Ο Συράκος Ιωάννης Κεσέν βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη "Μεσάνυχτα" και μίλησε για την ιερατική ζωή, την οποία ακολούθησε για πέντε χρόνια, αλλά και την απόφασή του να την εγκαταλείψει λίγο αργότερα.
Ο πρώην Αρχιμανδρίτης αποκάλυψε τους λόγους που αποφάσισε παραιτηθεί, επειδή ο κόσμος της Εκκλησίας δεν ταίριαζε στην ιδεολογία του και τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.
Μεταξύ άλλων, ο 35χρονος Ιωάννης δήλωσε:
"Ακούει η μητέρα στον ναό ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι ανώμαλοι, το ενστερνίζεται και όταν το αγόρι ή το κορίτσι κάνει coming out, θα το διώξει από το σπίτι και υπήρξα συνυπεύθυνος και εγώ αυτής της συνθήκης. Δεν θα μπορούσα, λοιπόν, να μείνω και δεν θα μπορούσα να έφευγα και να το τηρούσα εν σιγή. Στο χώρο της εκκλησίας δεν βρήκα πολλούς ανθρώπους που να βάζουν το μυαλό κάτω και να σκέφτονται πράγματα. Να βάζουν ερωτηματικά. Ο μόνος άνθρωπος που μπορούσα να μοιραστώ όλα τα συναισθήματα που μου προκλήθηκαν είναι ένας κληρικός που βρίσκεται στις ΗΠΑ".
Ο πρώην Αρχιμανδρίτης ανέφερε πως δεν μετάνιωσε για τα πέντε χρόνια της ιερατικής ζωής του, καθώς έμαθε πολλά πράγματα, ήρθε κοντά με ανθρώπους, γνώρισε προβλήματα της ελληνικής οικογένειας.
Όπως είπε:
"Το βασικό πρόβλημα σε ένα ελληνικό σπίτι είναι η καταπίεση. Το ένα πρόσωπο καταπιέζει το άλλο. Κυρίως, βέβαια, η καταπίεση από τον άντρα. Έχω να διηγούμαι πολλές ιστορίες από τέτοιες αρσενικότητες και καταπιέσεις προς τη γυναίκα και προς καθετί διαφορετικό. Γενικά δεν θυμώνω εύκολα, αλλά μία φορά βγήκα από τα ρούχα μου. Ήταν ένας κύριος, εκπαιδευτικός μάλιστα, και μου είπε για τον γιο του: "Καλύτερα να μου τον φέρουν τέσσερις, παρά να μου πουν ότι τον παίρνει στα τέσσερα". Αυτό είναι βλασφημία για την ανθρώπινη ζωή και την αξία της! Τέτοιους Χριστιανούς φτιάχνει το σύστημα; Άμα φτιάχνει τέτοιους, να τους χαίρεται. Εγώ ούτε μπροστά μου δεν θέλω να βλέπω τέτοιους ανθρώπους".
Πλέον, ο Ιωάννης Κεσέν κάνει το "κήρυγμά" του μέσω του Youtube, όπου διατηρεί το δικό του κανάλι, ενώ δήλωσε χαρακτηριστικά στην εκπομπή: "Η αλήθεια πονάει τις δομές. Κάθε αλήθεια μπορεί να λειτουργήσει παραδειγματικά για τους άλλους. Έλαβα μηνύματα από ανθρώπους που μου είπαν ότι με την αλήθεια που εξέφρασα εγώ, τους βοήθησα να εκφράσουν τη δική τους. Όποια κι αν ήταν αυτή".
Όμως, ποιος είναι πραγματικά ο πρώην ιερομόναχος Ιάσων, νυν Συράκος-Ιωάννης Κεσέν;
Πήρε μία πολύ μεγάλη απόφαση, γνωρίζοντας εξ αρχής πως θα μπει στο μάτι του κυκλώνα. Και μπήκε.
Ο Συράκος – Ιωάννης Κεσέν δεν υπαναχώρησε. Στήριξε την απόφασή του και πλέον, μιλάει ανοιχτά στο documentonews.gr, δίχως παρωπίδες, προκαταλήψεις ή περιορισμούς αλλά με σεβασμό και ευγένεια, καταθέτοντας τους προβληματισμούς του για τον τρόπο με τον οποίο τοποθετείται η εκκλησία και ορισμένοι εκπρόσωποί της. Για μία σειρά από θέματα ιδιαιτέρως ευαίσθητα για σημαντική μερίδα πληθυσμού.
Η απόφασή του να αποσχηματιστεί προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις, ακόμα και από μερίδα διαδικτυακών ιστοσελίδων. Ωστόσο, κάποιοι δεν έμειναν απλά στα λόγια καθώς, όπως αποκαλύπτει, αυτές τις ημέρες έχει δεχτεί πρωτοφανές bullying που παραπέμπει σε μεσαιωνικές καταστάσεις, εποχές σκοταδισμού που ουδόλως συνάδουν με δημοκρατικές αντιλήψεις, χριστιανικές πεποιθήσεις και αρχές.
Χαρακτηριστικά αναφέρει:
«Μέσα σε μια βδομάδα, με έχουν φτύσει στον δρόμο πάνω από τρεις φορές». Ωστόσο, αυτό δεν τον πτοεί καθώς, όπως εξηγεί με την απόφαση να… πετάξει τα ράσα: «πιθανώς να ακούστηκαν μέσα σε ελληνικά σπίτια πράγματα που δεν είχαν ακουστεί ποτέ».
Για αρκετό καιρό εξομολογούσε τους πιστούς, κάποιες φορές ερχόμενος σε πολύ δύσκολη θέση, με αυτά που άκουγε, όπως θα διαβάσετε παρακάτω. Πλέον, ήρθε η ώρα για τη δική του «εξομολόγηση». Σε εισαγωγικά.
Τι τον οδήγησε όμως να πάρει τη μεγάλη απόφαση;
«Η καθημερινή σπουδή πάνω στους ανθρώπους! Σπούδασα ιστορία στο Καποδιστριακό και έπειτα με υποτροφία της Καθολικής Εκκλησίας βρέθηκα στη Αγία (sic) Έδρα, όπου ολοκλήρωσα κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών. Εκεί μου δόθηκαν επιστημονικά εργαλεία. Εκεί επίσης δε μασάνε τα λόγια τους! Ξεχωρίζουν τι σημαίνει πίστη και τι σημαίνει επιστήμη. Εφάρμοσα ό,τι διδάχτηκα στην καθημερινότητα και κατέληξα ότι αυτή η πίστη, η ελληνορθόδοξη -που στην πράξη εμμένει στον εθνοφυλετισμό, μολονότι by the book ο εθνοφυλετισμός απαγορεύεται- δεν οδηγεί σε πνευματική ελευθερία αλλά σε μια συνεχόμενη πνευματική σκλαβιά», ενώ συνέχισε, χρησιμοποιώντας μία φράση που θα μπορούσε κάποιος να τη χαρακτηρίσει ακραία ή… αιρετική: «Όταν σκέφτεσαι με άξονα το δόγμα και χωρίς την ύπαρξή του αδυνατείς να ζεις τότε σού δημιουργούνται χιλιάδες προβλήματα ακόμη και ψυχοπαθολογικής φύσης. Γνώρισα αρκετούς ανθρώπους μέσα στην εκκλησία που χρειάζονται όντως την στήριξη ειδικού ψυχικής υγείας. Όταν έφτασα κι εγώ στα πρόθυρα αυτά, έπρεπε να διαλέξω: ή θα συλλογάμαι λεύτερα και θα πράττω καλά, είτε όχι. Έτσι, έφυγα. Οι θεωρίες είναι πολύ καλές. Το ζήτημα είναι η πράξη. Αναζητούσα πράξη και δεν έβλεπα».
Όσον αφορά τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί μετά την απόφασή του, μάλιστα κάποιοι υποστηρίζουν πως το έκανε για να κερδίσει λίγη δημοσιότητα, απάντησε: «Ζούμε σε μια αυστηρά παραδοσιακή κοινωνία. Χαρακτηριστικά θα σου αναφέρω ότι μέσα σε μια βδομάδα, με έχουν φτύσει στο δρόμο πάνω από τρεις φορές. Μου αρκεί ότι από αυτή τη λίγη δημοσιότητα πιθανώς να ακούστηκαν μέσα σε ελληνικά σπίτια πράγματα που δεν είχαν ακουστεί ποτέ. Με συναρπάζουν και με συγκινούν, άνθρωποι που μού έστειλαν μηνύματα θέλοντας να μοιραστούν φαινόμενα θρησκευτικής καταπίεσης που έχουν δεχτεί στη ζωή τους. Και δεν είναι λίγα». Πρόσθεσε δε, μία φράση που θα συζητηθεί: «Η οργανωμένη θρησκεία με την ηθική της έχει, πρωτίστως, επιτελέσει τεράστια ψυχολογικά εγκλήματα στους ανθρώπους. Πόσο μάλλον της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας από την οποία προέρχομαι».
Δεν θα μπορούσα να μην ρωτήσω ευθέως: «Πιστεύεις στον Θεό»; Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής: «Πίστη για 'μενα, πρώτα απ' όλα, σημαίνει ελπίδα. Ναι, ελπίζω. Όχι στη λύση των προβλημάτων μου από κάποιον Θεό αλλά στον συλλογικό αγώνα ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε σαν άνθρωποι χωρίς δεκανίκια. Δε ξέρω αλλά αισθάνομαι ότι ο 'Μικρόκοσμος' του Χικμέτ με καλύπτει: για 'μενα το πιο εκπληκτικό και πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο είν' ένας άνθρωπος που τον 'μποδίζουν να βαδίζει, είν' ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε". Αν με ρωτάς για το μεταφυσικό θα σου πω ότι αναζητώ ένα θείον το οποίο δεν εμφανίζεται ούτε ως άντρας, ούτε ως γυναίκα αλλά ως δημιουργική και συνεκτική δύναμη του παντός».
Όμως, ποιος είναι πραγματικά ο πρώην ιερομόναχος Ιάσων, νυν Συράκος-Ιωάννης Κεσέν;
Πήρε μία πολύ μεγάλη απόφαση, γνωρίζοντας εξ αρχής πως θα μπει στο μάτι του κυκλώνα. Και μπήκε.
Ο Συράκος – Ιωάννης Κεσέν δεν υπαναχώρησε. Στήριξε την απόφασή του και πλέον, μιλάει ανοιχτά στο documentonews.gr, δίχως παρωπίδες, προκαταλήψεις ή περιορισμούς αλλά με σεβασμό και ευγένεια, καταθέτοντας τους προβληματισμούς του για τον τρόπο με τον οποίο τοποθετείται η εκκλησία και ορισμένοι εκπρόσωποί της. Για μία σειρά από θέματα ιδιαιτέρως ευαίσθητα για σημαντική μερίδα πληθυσμού.
Η απόφασή του να αποσχηματιστεί προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις, ακόμα και από μερίδα διαδικτυακών ιστοσελίδων. Ωστόσο, κάποιοι δεν έμειναν απλά στα λόγια καθώς, όπως αποκαλύπτει, αυτές τις ημέρες έχει δεχτεί πρωτοφανές bullying που παραπέμπει σε μεσαιωνικές καταστάσεις, εποχές σκοταδισμού που ουδόλως συνάδουν με δημοκρατικές αντιλήψεις, χριστιανικές πεποιθήσεις και αρχές.
Χαρακτηριστικά αναφέρει:
«Μέσα σε μια βδομάδα, με έχουν φτύσει στον δρόμο πάνω από τρεις φορές». Ωστόσο, αυτό δεν τον πτοεί καθώς, όπως εξηγεί με την απόφαση να… πετάξει τα ράσα: «πιθανώς να ακούστηκαν μέσα σε ελληνικά σπίτια πράγματα που δεν είχαν ακουστεί ποτέ».
Για αρκετό καιρό εξομολογούσε τους πιστούς, κάποιες φορές ερχόμενος σε πολύ δύσκολη θέση, με αυτά που άκουγε, όπως θα διαβάσετε παρακάτω. Πλέον, ήρθε η ώρα για τη δική του «εξομολόγηση». Σε εισαγωγικά.
Τι τον οδήγησε όμως να πάρει τη μεγάλη απόφαση;
«Η καθημερινή σπουδή πάνω στους ανθρώπους! Σπούδασα ιστορία στο Καποδιστριακό και έπειτα με υποτροφία της Καθολικής Εκκλησίας βρέθηκα στη Αγία (sic) Έδρα, όπου ολοκλήρωσα κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών. Εκεί μου δόθηκαν επιστημονικά εργαλεία. Εκεί επίσης δε μασάνε τα λόγια τους! Ξεχωρίζουν τι σημαίνει πίστη και τι σημαίνει επιστήμη. Εφάρμοσα ό,τι διδάχτηκα στην καθημερινότητα και κατέληξα ότι αυτή η πίστη, η ελληνορθόδοξη -που στην πράξη εμμένει στον εθνοφυλετισμό, μολονότι by the book ο εθνοφυλετισμός απαγορεύεται- δεν οδηγεί σε πνευματική ελευθερία αλλά σε μια συνεχόμενη πνευματική σκλαβιά», ενώ συνέχισε, χρησιμοποιώντας μία φράση που θα μπορούσε κάποιος να τη χαρακτηρίσει ακραία ή… αιρετική: «Όταν σκέφτεσαι με άξονα το δόγμα και χωρίς την ύπαρξή του αδυνατείς να ζεις τότε σού δημιουργούνται χιλιάδες προβλήματα ακόμη και ψυχοπαθολογικής φύσης. Γνώρισα αρκετούς ανθρώπους μέσα στην εκκλησία που χρειάζονται όντως την στήριξη ειδικού ψυχικής υγείας. Όταν έφτασα κι εγώ στα πρόθυρα αυτά, έπρεπε να διαλέξω: ή θα συλλογάμαι λεύτερα και θα πράττω καλά, είτε όχι. Έτσι, έφυγα. Οι θεωρίες είναι πολύ καλές. Το ζήτημα είναι η πράξη. Αναζητούσα πράξη και δεν έβλεπα».
Όσον αφορά τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί μετά την απόφασή του, μάλιστα κάποιοι υποστηρίζουν πως το έκανε για να κερδίσει λίγη δημοσιότητα, απάντησε: «Ζούμε σε μια αυστηρά παραδοσιακή κοινωνία. Χαρακτηριστικά θα σου αναφέρω ότι μέσα σε μια βδομάδα, με έχουν φτύσει στο δρόμο πάνω από τρεις φορές. Μου αρκεί ότι από αυτή τη λίγη δημοσιότητα πιθανώς να ακούστηκαν μέσα σε ελληνικά σπίτια πράγματα που δεν είχαν ακουστεί ποτέ. Με συναρπάζουν και με συγκινούν, άνθρωποι που μού έστειλαν μηνύματα θέλοντας να μοιραστούν φαινόμενα θρησκευτικής καταπίεσης που έχουν δεχτεί στη ζωή τους. Και δεν είναι λίγα». Πρόσθεσε δε, μία φράση που θα συζητηθεί: «Η οργανωμένη θρησκεία με την ηθική της έχει, πρωτίστως, επιτελέσει τεράστια ψυχολογικά εγκλήματα στους ανθρώπους. Πόσο μάλλον της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας από την οποία προέρχομαι».
Δεν θα μπορούσα να μην ρωτήσω ευθέως: «Πιστεύεις στον Θεό»; Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής: «Πίστη για 'μενα, πρώτα απ' όλα, σημαίνει ελπίδα. Ναι, ελπίζω. Όχι στη λύση των προβλημάτων μου από κάποιον Θεό αλλά στον συλλογικό αγώνα ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε σαν άνθρωποι χωρίς δεκανίκια. Δε ξέρω αλλά αισθάνομαι ότι ο 'Μικρόκοσμος' του Χικμέτ με καλύπτει: για 'μενα το πιο εκπληκτικό και πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο είν' ένας άνθρωπος που τον 'μποδίζουν να βαδίζει, είν' ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε". Αν με ρωτάς για το μεταφυσικό θα σου πω ότι αναζητώ ένα θείον το οποίο δεν εμφανίζεται ούτε ως άντρας, ούτε ως γυναίκα αλλά ως δημιουργική και συνεκτική δύναμη του παντός».