Με τις τιμές των καυσίμων να μην σταματούν την ανοδική τους πορεία, όλο και περισσότεροι επαγγελματικοί κλάδοι πλήττονται από τις αλλεπάλληλες αυξήσεις στην ενέργεια και το γενικευμένο κύμα ακρίβειας. Συγκεκριμένα, οι επαγγελματίες στον τομέα της αλιείας βαρυγκωμούν από την αυξημένη τιμή του ναυτιλιακού πετρελαίου.
Ο κ. Νίκος Σδούγγος, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Ιχθυεμπόρων Νομού Θεσσαλονίκης, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Επειδή τα έξοδα στο καΐκι είναι μεγάλα, οι αλιείς αδυνατούν να πληρώσουν το πετρέλαιο. Η τιμή του πετρελαίου αυξήθηκε από 650 ευρώ στα 900 – 1000 ευρώ ανά τόνο.
Ο ένας τόνος πετρελαίου, για ένα μεγάλο αλιευτικό σκάφος της τάξης των 25 μέτρων, μεταλλικό και μιας λελογισμένης παλαιότητας, επαρκεί για μία-μιάμιση μέρα περίπου στη θάλασσα»..
Αποφασισμένοι να μειώσουν τις ώρες αλιείας είναι οι ιδιοκτήτες των μηχανότρατων εξαιτίας της αυξημένης τιμής του πετρελαίου (tranzit) που αγοράζουν, ενώ ακόμη, όπως λένε, η κυβέρνηση δεν τους έχει δώσει χείρα βοηθείας μέσω μέτρων ελάφρυνσης.
Την ίδια ώρα, η ετήσια έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ που αφορά την αλιεία κατά το 2021 δείχνει μείωση των μηχανοτρατών, των γρι-γρι και άλλων μέσων αλίευσης η οποία και προφανώς επηρέασε και τις ποσότητες που αλιεύτηκαν από τις ελληνικές θάλασσες.
Η κατάσταση της Μέσης αλιείας είναι πλέον δραματική, συγκεκριμένα :
Ο πόλεμος στην Ουκρανία εκτόξευσε, ευθύς εξ’ αρχής, τις τιμές των καυσίμων σε τιμές υπερδιπλάσιες σε σχέση με πέρυσι.
Πολύ γρήγορα αυξήθηκε κατακόρυφα το λειτουργικό κόστος των σκαφών μας στο σύνολο του, αλλά και οι τιμές όλων των καταναλωτικών αγαθών, με συνέπεια την μείωση της ζήτησης σε αλιεύματα και μείωση στις εμπορικές τιμές των αλιευμάτων μας κατά το ήμισυ.
Τα ανωτέρω μεταφράζονται σε ολοκληρωτική απώλεια εισοδήματος για την πλειονότητα των σκαφών μας, από την αρχή του πολέμου μέχρι σήμερα και αδυναμία συνέχισης της εργασίας τους.
Σήμερα αδυνατούμε να ανταποκριθούμε σε όλες τις υποχρεώσεις μας, από τα τρέχοντα λειτουργικά έξοδα, μέχρι τις υποχρεώσεις μας προς το Δημόσιο και τις τράπεζες (τρέχουσες και ρυθμίσεις), η δε παύση εργασίας φαίνεται σίγουρη και αναπόφευκτη για όλους.
Το νωπό Ελληνικό ψάρι θα πάψει να υπάρχει, ο Έλληνας καταναλωτής θα στερηθεί αυτόν τον πολύτιμο διατροφικό πόρο, 70.000 οικογένειες θα νοιώσουν τα δόντια της ανεργίας και το Αιγαίο θα παραδοθεί στους Τούρκους. Το τελευταίο δεν θα αποτελεί σχήμα λόγου αλλά μία τραγική πραγματικότητα και με έντονα δυσάρεστες Εθνικές συνέπειες .
Τελευταία συνάντηση των εκπροσώπων της Μέσης αλιείας με την ηγεσία του ΥΠΑΑΤ έλαβε χώρα στις 17 Αυγούστου. Κύριο θέμα συζήτησης ήταν η οικονομική στήριξη του κλάδου, λόγω της σοβαρότατης κρίσης που επέφερε ο πόλεμος στην Ουκρανία, στα πλαίσια της τροποποίησης κανονισμού 1278/2022, που δίνει την δυνατότητα χρησιμοποίησης χρηματικών πόρων που έχουν απομείνει αδιάθετοι, από το παλαιό επιχειρησιακό πρόγραμμα αλιείας 2014 – 2020, στα πλαίσια ανακατανομής πόρων, που προβλέπονται για άλλες δράσεις, στην κατεύθυνση στήριξης του βαρύτατα πληγέντος κλάδου της αλιείας.
Εισπράξαμε την σαφή δέσμευση της Πολιτικής Ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ, ότι προς το τέλος Σεπτεμβρίου θα προσκληθούμε σε μια νέα συνάντηση στον ίδιο χώρο προκειμένου να συμμετέχουμε στην εκπόνηση του μοντέλου της οικονομικής στήριξης.
Αύριο Τετάρτη 9 Νοεμβρίου τελικά, προγραμματίστηκε συνάντηση στο ΥΠΑΑΤ, μετα από αίτημα μας, προκειμένου να ενημερωθούμε για τις προθέσεις της Ηγεσίας, αφού ο χρόνος όμως έχει περάσει επώδυνα, οι αντοχές μας εκμηδενίστηκαν και η απελπισία μας ξεχειλίζει και μας γονατίζει.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα της κατάστασης και αναγνωρίζοντας την προσφορά του κλάδου μας στην Ελληνική οικονομία και Kοινωνία, ο Υπουργός, στον οποίο έχουμε εναποθέσει όλες τις ελπίδες μας, θα πάρει γενναίες πρωτοβουλίες για την διάσωση μας.
Απέχουμε λοιπόν σήμερα από την εργασία μας, σε μία κορύφωση της αγωνίας μας εν όψει της αυριανής συνάντησης αντιπροσωπείας μας με τον Υπουργό, αλλά και σε
ένδειξη στήριξης των ανθρώπων, οι οποίοι θα μας εκπροσωπήσουν σε αυτή.
Είναι αυτονόητο φυσικά ότι την Τετάρτη, δεν θα υπάρξει φρέσκο Ελληνικό ψάρι στην ιχθυαγορά