Όπως και να ονομαστούν τα Σκόπια, αν αναγνωριστεί η ..
εθνικότητα και η γλώσσα τους ως «μακεδονικές» θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα για την Ελλάδα
Ήρθε η επιθετική και αλαζονική ερώτηση του Σκοπιανού δημοσιογράφου προς τον κ. Α. Σαμαρά, να αναδείξει ένα θέμα για το οποίο χρόνια τώρα ο υπογραφόμενος επιμένει να επαναφέρει. Ότι δηλαδή, το ζήτημα της ονομασίας με τα Σκόπια δεν είναι το μοναδικό, ίσως όχι και το κυρίαρχο. Όπως και να ονομαστούν τα Σκόπια, αν αναγνωριστεί η εθνικότητα και η γλώσσα τους ως «μακεδονικές» θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα για την Ελλάδα.
Το άσχημο είναι ότι, όταν υπογράφηκε η Ενδιάμεση Συμφωνία και αποδεχθήκαμε την διαμεσολάβηση του κ. Νίμιτς, αυτή είχε ως μοναδικό αντικείμενο την εξεύρεση ονομασίας. Αυτό σημαίνει, ότι αν τελικά συμφωνήσουμε με τους Σκοπιανούς στο ζήτημα αυτό, τότε δεν θα έχουμε δικαίωμα να υποβάλουμε άλλη ένσταση, παρά μόνον με το επιχείρημα της «καλής γειτονίας» που είναι μεν ισχυρό, αλλά θα έχουμε απέναντί μας όλη την διεθνή κοινότητα.
Προ ετών, ερωτηθείσα η κα. Μπακογιάννη, υπό την ιδιότητά της ως υπουργού επί των Εξωτερικών, τι σκοπεύει να πράξει η ελληνική κυβέρνηση στο ζήτημα της εθνικότητας και της γλώσσας των Σκοπιανών, που αποκαλούν «μακεδονικές», απάντησε ότι δεν γίνονται επ’ αυτού συζητήσεις, αφού η εντολή του ΟΗΕ προς τον κ. Νίμιτς είναι μόνον η εξεύρεση ονομασίας.
Έχω γράψει, πως ευτυχώς που υπάρχουν οι Βούλγαροι και διεκδικώντας ως βουλγαρική την γλώσσα των Σκοπιανών (και την σλαβική εθνικότητα, αν και μας «ζάλισαν» οι Βούλγαροι οι οποίοι κατά πως τους συμφέρει εμφανίζονται ως απόγονοι των αρχαίων Θρακών) τους προειδοποίησαν πως αν συνεχίσουν να τις οικειοποιούνται δεν θα συναινέσουν στην ένταξή τους στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ.
Να σημειώσω πάντως, πως υπάρχουν μελέτες αξιόλογων Ελλήνων, κατά τις οποίες η σκοπιανή γλώσσα θεωρείται ότι έχει καταγωγή την ελληνική. Και τούτο διότι οι περισσότερες λέξεις της είναι παραφθαρμένες ελληνικές. Επειδή επί χρόνια ασχολούμαι με το θέμα αυτό, λαμβάνω υπόψη μου την τοποθέτηση του κ. Γιάννη Λαμψίδη, επί μακρά σειρά ετών διευθυντή του Τμήματος Βαλκανικών Γλωσσών του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου Αίμου.
Ο κ. Λαμψίδης δίδαξε πως η καταγωγή μιας γλώσσας δεν εξαρτάται από τον αριθμό των ξένων λέξεων που περιλαμβάνει (έτσι, όλες οι λατινικές και αγγλοσαξωνικές γλώσσες θα έπρεπε να θεωρηθούν ελληνικές), αλλά από το συντακτικό και την γραμματική τους. Κι εδώ φαίνεται, ότι μάλλον έχουν δίκαιο οι Βούλγαροι που θεωρούν την σκοπιανή γλώσσα ως βουλγάρικη, σλάβικη (ένα στοιχείο είναι ότι το άρθρο τοποθετείται μετά το ουσιαστικό).
Εχθές η Voria.gr είχε εκτεταμένο ρεπορτάζ τόσο για την τοποθέτηση του κ. Σαμαρά στο θέμα της σκοπιανής γλώσσας, και επίσης σε παρόμοια του κ. Μπόζινταρ Ντιμιτρόφ, Βούλγαρου ιστορικού και διευθυντή του Ιστορικού Μουσείου Βουλγαρίας, όσο και την απάντηση εκπροσώπου του κυβερνώντος σλαβικού κόμματος των Σκοπίων.
Στο παρόν σημείωμα να μου επιτραπεί να προσθέσω και άλλα στοιχεία, αφού αναφερθώ βέβαια στην περίπτωση στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, που αρθρογραφεί συχνά στην «Αυγή», ο οποίος πέρσι είχε ζητήσει να χρησιμοποιείται η «μακεδονική γλώσσα» στα δικαστήρια της χώρας μας, χωρίς να υπάρξει αντίδραση εκ μέρους του κόμματός του.
Μένω κατ’ αρχήν στην φράση του κ. Α. Σαμαρά: «Υπάρχουν τόσα πράγματα που επινόησαν τότε οι ίδιοι οι κομμουνιστές. Δεν πρέπει να μιλήσω γι’ αυτά, αυτή τη στιγμή. Αλλά αφορούν την εποχή, την περίοδο εκείνη». Σε μελέτη του κ. Κωφού, επί μακρά σειρά ετών συμβούλου του ΥΠΕΞ, αναγράφεται:
«Ο Τίτο, ως γνωστόν, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, μετονόμασε την 2α Αυγούστου 1944 τη Νότια Σερβία (Βαρντάσκα) σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αυτό απέβλεπε στην απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα για τον έλεγχο του Αιγαίου, σύμφωνα με τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ενώσεως, εν όψει και του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε.
Με την τεχνητή δημιουργία κρατικής εξουσίας (Κυβέρνηση-Βουλή) του ψευδομακεδονικού Έθνους, ονόμασε το ομιλούμενο στα Σκόπια προφορικό ιδίωμα της βουλγάρικης γλώσσας «μακεδονική γλώσσα» και επειδή δεν είχε τα χαρακτηριστικά γλώσσας (γράμματα και γραμματική), όρισε Ειδική Επιτροπή λογίων η οποία το 1945 ολοκλήρωσε το έργο της και αναγνωρίστηκε η λεγόμενη «Μακεδονική γλώσσα», ως η 6η γλώσσα της Γιουγκοσλαβίας, ενώ είναι βουλγαρική.
Το ίδιο ακριβώς υποστηρίζει και ο Βούλγαρος ιστορικός κ. Ντιμιτρόφ: «Η κομμουνιστική ηγεσία της "Μακεδονίας" ανέθεσε σε μία επιτροπή από 12 φιλολόγους και ανθρώπους της λογοτεχνίας, υπό τον Μπλαγκόι Κόνεφ, να δημιουργήσει μία γραπτή "μακεδονική" γλώσσα. Η επιτροπή αποτελείτο επίσης από αρκετούς ανθρώπους, οι οποίοι αργότερα εκδιώχθηκαν ως Βούλγαροι, για παράδειγμα ο Βένκο Μάρκοβσκι».
Ο Μακεδών-voria.gr