Βόλτα στην ορεινή, Χριστουγεννιάτικη Βόρεια Χαλκιδική

Η Αρναία είναι κωμόπολη και ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου Δήμου της Χαλκιδικής έως το 2010. Από το 2010 έως σήμερα ανήκει στο δήμο Αριστοτέλη με έδρα την Ιερισσό. Είναι ένα από τα γραφικότερα χωριά της Βόρειας Χαλκιδικής και έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αδραμερίου. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 600 μέτρων, στους πρόποδες του πυκνόφυτου ορεινού όγκου του Χολομώντα, έχοντας μπροστά της προς τα Βορειοανατολικά μια κοιλάδα με καταπράσινα λειβάδια και απέναντι τα δάση του βουνού Δρεβενίκος.
Η απόστασή της από τη Θεσσαλονίκη είναι 70 χιλιόμετρα και από τον Πολύγυρο 38. Αναπτύχθηκε ιδιαίτερα κατά το 19ο αιώνα, οπότε και απέκτησε τη μορφή που έχει σήμερα.
Αρχαία Άρνη
Η Αρναία αναφέρεται στο Θουκυδίδη με την ονομασία Άρνη και από εκεί πέρασε ο Βρασίδας, στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Για λόγους που δε γνωρίζουμε, η αρχαία εκείνη πόλη καταστράφηκε. Στους επόμενους αιώνες στη θέση εκείνη δημιουργήθηκαν οικισμοί.Στα κατάστιχα του οθωμανικού κράτους μέχρι και το 1478 καταχωρείται ως καλλιεργήσιμη γη (mezraa) του Παλαιοχωρίου . Δεν είχε κατοίκους . Η φορολογική πρόσοδός της ανήκε στις προσόδους του Παλαιοχωρίου. Μεταξύ του 1478 με 1519 εξελίχθηκε σε χωριό χριστιανικό .

Από τα μέσα του 18ου αιώνα αρχίζει να αναφέρεται σε πηγές και ανήκε στα Μαντεμοχώρια. Οι κάτοικοί της έλαβαν μέρος στην Επανάσταση του 1821 και το χωριό πυρπολήθηκε, ανάμεσα σε άλλα 41, από τον Μπαϊράμ Πασά, έπειτα από τη συντριβή της εξέγερσης στη Χαλκιδική. Σπουδαίοι αγωνιστές της επανάστασης του 1821 ήταν ο Ελευθέριος Ιωάννου, ο Δημήτριος Νικολάου και ο Μαργαρίτης Δημητρίου. Επίσης ο προεστός Κωνσταντίνος Ευθυμιάδης που δαπάνησε την περιουσία του στον αγώνα.
Οι κάτοικοι επίσης έδωσαν το παρόν στο Μακεδονικό Αγώνα, οργανώνοντας τοπική Επιτροπή Άμυνας. Η απελευθέρωση έγινε στις 2 Νοεμβρίου 1912.
Μέχρι το 1928 ονομαζόταν Λιαριγκόβη.

Στην Αρναία του παρελθόντος οι πολιτιστικές εκδηλώσεις αυτού του είδους ήταν πάρα πολλές, με περιεχόμενο ιστορικό, θρησκευτικό, κοινωνικό, λαογραφικό και αθλητικό, και στόλιζαν την απλοϊκή ζωή των κατοίκων της.
Έθιμα, όπως «τα Χελιδονίσματα», «η Κότσμανους», «τα κουρμπάνια», «ο Παραδοσιακός Γάμος», «το Ζύγισμα του Αϊ-Γιώργη», «η Πιπιρούνα», «τα Σωκράτεια» κ.α., αναβίωναν τακτικά και ανέβαζαν το πολιτιστικό επίπεδο του λαού. Έδιναν την ευκαιρία στο λαό να μορφωθεί, να ψυχαγωγηθεί και κυρίως να
Είναι ονομαστή για τα παραδοσιακά της κτήρια. Το παλαιό σχολείο του 1871 δίπλα στον κεντρικό ναό, στην πλατεία «Χοροστάσι» είναι ένα δείγμα. Είναι ίσως το παλιότερο και πιο καλοκτισμένο διδακτήριο του 19ου αιώνα στη Χαλκιδική. Η τοιχοδομία του ακολουθεί την αγιορείτικη τεχνική. Σήμερα στεγάζει το μέχρι πρότινος Δημαρχείο (πλέον η Αρναία είναι απλώς η ιστορική έδρα του διευρυμένου δήμου Αριστοτέλη).
Αξιοθέατο επίσης αποτελεί και ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Στεφάνου (1812), με το καμπαναριό του να χρονολογείται από το 1889. Η εκκλησία χτίστηκε ως τρίκλιτη βασιλική χωρίς τρούλλο το 1812, πιθανόν στα θεμέλια ναού της πρωτοχριστιανικής και της βυζαντινής περιόδου. Κάηκε κατά την επανάσταση της Χαλκιδικής (1821) αλλά και το Σεπτέμβριο του 2005 σε πυρκαϊά, η οποία οδήγησε στη συνέχεια και σε αρχαιολογικές ανασκαφές με σημαντικά ευρήματα (όπως τα θεμέλια των παλαιότερων ναών).
Τα παραδοσιακά σπίτια της Αρναίας χτίστηκαν στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα (αυτά είναι ερειπωμένα και σώζονται λίγα) και άλλα την περίοδο 1850-1945 (πέτρινα και διώροφα, με υπνοδωμάτια και κατώι).
Μουσείο
Στο κέντρο της κωμόπολης βρίσκεται το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο. Αυτό στεγάζεται σε αρχοντικό του 18ου αιώνα, με 2 ορόφους. Στο ισόγειο του μουσείου ο επισκέπτης μπορεί να δει αντιπροσωπευτικά δείγματα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Αρναίας, παραδοσιακά μουσικά όργανα, είδη μελισσοκομίας και αγροτικά εργαλεία. Στον επάνω όροφο υπάρχουν τα εργαλεία παρασκευής και σερβιρίσματος καφέ και σε άλλους χώρους εργαλεία ύφανσης, μαγειρικά σκεύη και άλλα είδη καθημερινής χρήσης.
Παλαιοχώρι Χαλκιδικής
Το Παλαιοχώρι είναι χωριό του Νομού Χαλκιδικής και υπάγεται διοικητικά στον διευρυμένο Δήμο Αριστοτέλη.
Βρίσκεται στη βορειοανατολική Χαλκιδική, στην κύρια οροσειρά του όρους Χολομώντας, σε υψόμετρο περίπου 550 μέτρων, στο κέντρο του τριγώνου που σχηματίζουν τα χωριά Νεοχώρι ανατολικά σε απόσταση 3 χλμ, Αρναία δυτικά σε απόσταση 5 χλμ και Μεγάλη Παναγία νότια σε απόσταση 7 χλμ.
Στην κορυφή ενός οχυρού λόφου, φύσει και θέσει απόρθητου, είναι κτισμένο το κάστρο Καστέλλι, όπως το ονομάζουν οι Παλαιοχωρινοί, το μεγαλύτερο στη Χαλκιδική
. Η μόνη σύνδεση του λόφου με το βουνό είναι ένα στενό απόκρημνο μονοπάτι. Βρέχεται από τρεις πλευρές από τον «Παλαιοχωρινό λάκκο», βασικό παραπόταμο του Χαβρία, που ρέει στο βάθος χαράδρας 30 - 40 μέτρων. Περιβάλλεται σε μεγάλη ακτίνα από τοπίο με πυκνή βλάστηση.

Το κάστρο καταλαμβάνει έκταση 15 στρεμμάτων (σε επίπεδο) και περιστοιχίζεται από τείχος μήκους 800 - 1000 μέτρων περίπου και ύψους 4 - 5 μέτρων. Το τείχος φαίνεται να έχει τρεις οικοδομικές φάσεις, που ξεχωρίζουν στο ύψος και δείχνουν πόσες φορές ανακατασκευάσθηκε μετά από καταστροφές. Κτίστηκε κατά τον 5ο αι μ.Χ. σε θέση κατοικημένη τουλάχιστον από το 1500 π.Χ. Το κάστρο έπαθε σοβαρές ζημιές, ίσως κατά τον 6ο αι. και πρέπει να εγκαταλείφθηκε.
Κατά τη δεκαετία του 910 μ.Χ. πρέπει να είχε ήδη επισκευασθεί και στο εσωτερικό του είχε αναπτυχθεί μεγάλο χωριό. Αυτή την περίοδο, περίοδο εντάσεως των βυζαντινο-βουλγαρικών πολέμων, πρέπει να ήταν ένα από τα βασικά στρατιωτικά ερείσματα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας στην κεντρική Χαλκιδική. Ακολούθησε νέα καταστροφή και νέα μικροεπισκευή του. Περίπου στα μέσα του 14ου αι. πρέπει να εγκαταλείφθηκε οριστικά.
Αποτέλεσμα εικόνας για Παλαιοχώρι Χαλκιδικής καστρο
Κρανιές - Βαλτούδα - Καμήλα - Σκουριές
Στην τοποθεσία Κρανιές υπάρχει το Καστελούδι όπου βρέθηκαν μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη με υπολείμματα οχύρωσεων και ναού. Σημάδια λαθρανασκαφών παρατηρούνται σε 5 τουλάχιστον σημεία. Απόπειρα διάνοιξης αγροτικού δρόμου έφερε στο φώς πιθάρι - σήμα κατατεθέν πλέον της περιοχής με μεγάλη ιστορική αξία.[14] Συνέχεια αυτής της περιοχής είναι η τοποθεσία Βαλτούδα με τις πηγές της και τα διάσπαρτα κεραμίδια. Στο βάθος διακρίνεται η Βίγλα και ο Αη Λιάς με οχυρωματικές βυζαντινές εγκαταστάσεις, ενώ στην τοποθεσία Καμήλα (στην κορυφή του αντίστοιχου βουνού) υπάρχουν οχυρωματικές κατασκευές.
Επίσης υπάρχουν μακεδονικές εκμεταλλεύσεις των μεταλείων χρυσού και χαλκού στις Σκουριές από επόχης του Φιλίππου. Στις παρυφές υπάρχει μάλιστα και η τοποθεσία Αγραμάδες που σημαίνει "χρυσοφόρες πέτρες".
.
Ο Ζορμπάς του Νίκου Καζαντζάκη
Κατά μία εκδοχή, στο Παλαιοχώρι έζησε για ένα διάστημα ο Γιώργος Ζορμπάς (1867-1942), το πρόσωπο από το οποίο ο Νίκος Καζαντζάκης εμπνεύστηκε το έργο του Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά. Στα 22 του χρόνια εγκαταστάθηκε σ΄αυτό και το εγκατέλειψε γύρω στα 44.
Ο ισχυρισμός ότι ο Ζορμπάς, ήρωας του γνωστού μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη, έζησε στο Παλαιοχώρι αντλείται από τα στοιχεία που παρουσιάζει ο λογοτέχνης Γιάννης Αναπλιώτης, καθώς και στις αφηγήσεις της κόρης του Ζορμπά, Ανδρονίκης Κεχάεφ. Επίσης από το δοκίμιο του λαογράφου από το Καταφύγι Κολινδρού Πιερίας κ. Σόρμα.

Κεντρικό σημείο συνάντησης είναι η παραδοσιακή πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο και τα παραδοσιακά καφενεία.
Ο Βακούφκος Μύλος (παλιός νερόμυλος) είναι «ανατολικός» ή «ελληνικός» με τη μικρότερη εσωτερική οριζόντια φτερωτή ( όπου η ποσότητα του νερού είναι μικρή και γινεται εκμετάλλευση πίεσης από υδατόπτωση). Η Ντρίστα (ντριστέλλα-υδροτριβείο) είναι ένας ξύλινος κάδος σε σχήμα κώνου και βαθύς. Το στενό του άνοιγμα έχει διάμετρο 0,40 μ. και το πλατύ του 2μ. Το ύψος του είναι 2μ. και έχει χωρητικότητα 5 κ.μ. νερού και 75 κ. υφαντών. Η νεροτριβή επεξεργάζεται μάλλινα υφαντά (φλοκάτες, μαλλιώτα, κάπες κλπ.). Είναι συστεγασμένη με τον νερόμυλο. Εκεί υπάρχουν και τα ερείπια των παλιών πλυντηριων του ορυχείου Χαλκού "Ξεναρίου", στην θέση Σκουριές.
Αλλα αξιοθέατα είναι τα παραδοσιακά σοκάκια, οι περιπατητικές διαδρομές μέσα στην έντονη βλάστηση των γύρω βουνών, η περιοχή του Νέπωσι και ο καταρράκτης με το φαράγγι στο Περιστέρι.

50-50
Ξεχωριστή αναφορά θα κάνουμε στο ονομαστό τσιπουράδικο της περιοχής, το φημισμένο "50-50", γνωστό σε όλους, Παλαιοχωρινούς και περαστικούς στέκι, στην άκρη του πεζόδρομου.
Εκεί ο Δημήτρης με την οικογένεια του, προσφέρουν τσίπουρο ντόπιο και κάθε είδους ποτό, συνοδευμένα από μεζέδες μοναδικής γεύσης, σπιτίσιας και παραδοσιακής, όπως τα έμαθαν από τους μεγαλύτερους τους.
Αν πέσετε και σε εποχή που έχει μανιτάρια ντόπια, μην διστάσετε στιγμή : Πραγματική γευστική αποκάλυψη σας περιμένει !!!!
















Βαρβάρα Χαλκιδικής
Αποτέλεσμα εικόνας για Βαρβάρα Χαλκιδικής
Η Βαρβάρα είναι χωριό και ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα (έκτασης γύρω στα 90.300 στρ.) του Δήμου Αρναίας με 571 και 639 μόνιμους κατοίκους αντίστοιχα, σύμφωνα με την πληθυσμιακή απογραφή του 2001.
Είναι κτισμένο στα βορειοανατολικά του νομού, μέσα σε δάσος.


Το δάσος της Βαρβάρας.
Το Δημοτικό διαμέρισμα Βαρβάρας διαθέτει 90.300 στρέμματα, μέσα στα διοικητικά όριά του, με ένα δάσος στο οποίο ζουν πολλά είδη ζώων και 2 καταρράκτες στη θέση Κηπουρίστρα-Νεροπρίονο. Τα νερά στα βουνά της Βαρβάρας είναι άφθονα. Εκτός από τους καταρράκτες υπάρχουν και οι Πέντε Βρύσες-Κρασονέρι, Κρυονέρι, Μαυρόλακας.
Στο Δημοτικό διαμέρισμα της Βαρβάρας γίνονται προσπάθειες για μεγαλύτερη ανάπτυξη του αγροτουρισμού, τα τελευταία χρόνια.
Στο χωριό υπάρχουν ξενοδοχεία και φημισμένες ταβέρνες.


ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Νεότερη Παλαιότερη